30 december 2019
Zoals verwacht heb ik een onrustige nacht gehad. Ik ben gespannen en zie ook niet helemaal helder. Alsof er water in mijn ogen zit. De slijmbeursontsteking is ook duidelijk aanwezig en zal nog wel even duren, zei de verpleegkundige. 
Vandaag krijg ik de laatste chemo van deze kuur. Op 13 januari 2020 begint een andere kuur die wekelijks wordt gegeven 12 weken lang elke maandag. De pijn in mijn heup is wisselend. Het ene moment loop ik goed en het andere momemt dan lukt het niet om goed te lopen. Dan wordt de pijn erger. Op welke zij ik ook wil liggen het voelt niet fijn. De lipoom zit ook in de weg.
Het gewicht is weer een kilo gestegen, dit komt ook omdat ik twee oliebollen heb gegeten 😉 . De bloeddruk was 149/96. Mogelijk ook door de spanning.
De bloeduitslag gaf aan dat de bloedsuikerspiegel op 12.3, de witte bloedcellen ruim op 13 (moet onder de 10 zijn) en rode bloedlichaampjes op 6,5 staat. Dit is wat aan de lage kant. Bij 5,5 gaan de alarmbellen rinkelen. Wat ik er van ga merken is moeheid, duizelig, geen conditie hebben dus kort ademigheid en slaperig. Ik kan het het zelf niet regelen helaas.
De coldcap lijkt deze keer extra koud. Er staat in de info dat het tot 17 graden wordt gekoeld, echter op de afdeling zelf wordt gezegd dat het 5 graden is. Dus kouder dan de koelkast.
Ik lig nu alleen waardoor ik mijn blog kan schrijven. Ik doe dit met de linker hand. Als ik de rechter hand beweeg dan begint het apparaat te piepen omdat de toevoer van het infuus geblokkeerd wordt.
De kou wordt gelukkig minder op mijn hoofd. De band onder mijn kin irriteert.
De kuur die ik over twee weken krijg, mag dan milder zijn maar de bijwerkingen liegen er niet om. Het moet allemaal benoemd worden. Het hoeft niet zo te zijn dat ik het krijg.
Het enige wat minder zou worden is de misselijkheid en niet geheel onbelangrijk de injectie voor de witte bloedcellen vervalt. Ook wordt het bloed niet wekelijks gecontroleerd. Het is een intensivere kuur. Er wordt dan ook via het infuus een middel gegeven voor allergische reactie van die chemokuur. Als ik lage rugpijn krijg op dat moment dan wordt dit middel gelijk doorgespoeld met zoutoplossing. Ach ja, ik zal het moeten ondergaan, eerst vandaag maar doorkomen. De verpleegkundige kwam even bij mij een praatje houden, dit was wel even leuk. Ik merk dat ik toch wel gespannen ben. Ik tril als een rietje en dat komt niet van de kou. De infuus is bijna klaar. Het is fijn om dat ik met mijn blog bezig kan zijn....dan gaat de tijd snel. Toen de kap verwijderd werd bleek er ijspegeltjes aan mijn haar te zitten, dus was het echt goed koud. Heb nu een zwembad look....ben mijn kammetje vergeten. Grr dan maar even de handen erdoor.
Vanmiddag naar de fitness....maar eerst eten en rust nemen.