2 november 2019
De plek in mijn oksel schrijnt enorm. Op aanraden van de verpleegkundige heb ik een stuk theedoek tussen mijn bh en kleding gestopt waardoor het beter te houden is.
Gisterenmiddag kregen we na ons info gesprek een toer door het OCL waar de chemo word gegeven. Er werd verteld dat er 3 personen per kamer is die géén kapje nemen. Deze personen kunnen op een stoel zitten en zijn eerder klaar dan die met kapje. In de kamer waar het kapje wordt gebruikt staan 2 bedden omdat uit ervaring blijkt dat de personen dit prettiger vinden. Dit komt door de kou, kunnen ze onder de dekens kruipen. Met kapje ben je 2 uur langer  in het OCL. Bij de 2e keer wordt ook eerst bloed geprikt. Dit wordt gelijk onderzocht of het goed is, het duurt een uur voordat de uitslag er is. Als het bloed goed is kan de volgende chemo starten. Tussendoor bij OCL arts langs. Het is ook niet zo dat ik steeds vroeg in de ochtend chemo krijg. 

Het schrijnende gevoel is iets afgenomen. Even de deur uit vandaag. Het weer lonkte niet echt maar even bij Jansma in Burdaard naar de opendag. Wie weet gaan we toch ooit over op kunststof kozijnen. 
Het was interessant hoe het gemaakt wordt. Alles gaan machinaal en via de barcode. De machine weet door de barcode welk product er gemaakt wordt.
Toen we naar huis reden veranderde onze dag in één ogenblik.
Dit ga je niet geloven. Vlak bij huis zag ik Ramona met een kinderwagen lopen vlak  bij ons huis. De auto waar ik in zat stond nog niet eens stil. Ik moest erheen.😰 Ik heb hartverscheurend van blijdschap staan huilen. Ze is mee gegaan en ik heb dik 3uur met mijn kleinzoon Norran de Mooij op mijn arm gezeten. Wat een prachtig kindje. 💖💖Ik zet geen foto's op de blog dat blijftt privé. Veel gepraat ook. Ramona vindt dat Norran recht op een oma heeft maar ook ik op hem. Ze zei dat ik haar nooit rot heb behandelt en dat Stewart niet kwaad is. Ze probeert Stewart te bewegen maar lukt nog niet. 

Ik heb pijn aan mijn hart naar ben zo blij. Deze emotie was zo heftig dat de pijn op borst s'avonds nog niet weg was getrokken. Toch maar even bellen en ik werd doorverwezen naar de spoedeisende hulp. Mijn bloeddruk was 80/140 hoger dan anders, maar niet verontrustend. Hartslag 110 normaal rond 80. Zuurstof in bloed was prima. De arts drukte met zijn vingers op de zere plek en dat was gemeen. Gelukkig is het in orde maar om me weer rustiger te krijgen en dat de pijn weggaat een paar pilletjes oxazepam gekregen.