8 november 2019
Rond half 5 vanmorgen werd ik van de snijdende pijn wakker in de oksel. De gelpleister is een uitkomst maar ik lig niet stil dus kan de pleister gaan oprollen of vouwen. Moest er voor van bed om het weer goed te krijgen. Na zo'n 10 minuten zat de gelpleister weer wat beter en heb ik wonderwel toch nog wat kunnen slapen. 
De fitness van gisteren heeft er voor gezorgd dat ik pijnlijke spieren heb, maar alles voor een goede conditie.
Jerke was naar de bedrijfsarts en heb ik wat huishoudelijke taken gedaan. Ik kan nog niet alles😕. Ik kreeg een duizeling, zo balen.....ik hoop niet dat dit weer dagelijks zal gebeuren. 
Tijdens het vegen had ik het gevoel alsof iemand mij door elkaar aan het schudden was. Het voelt als zenuw op je oog. Eigenlijk niet anders uit te leggen......
Er is mij verteld dat dit door stress komt. Er zit ook geen regelmaat in. Soms hebben we het samen. 
Omdat het zo mooi weer is zijn we een flink eind gaan lopen......heerlijk. Tijdens de terugweg merkte ik dat we te ver waren gelopen. Het ging opeens niet meer zo snel maar ik/wij hebben bijna 5km gelopen.
Ik ben moe maar voldaan.