2 maart 2020
Daar gaan we dan weer, op naar OCL internist Dr. Fiets. Ik ben gespannen omdat er vandaag besproken gaat worden wat de vervolgstappen worden.
Eerst wordt er bloed afgenomen, gelukkig in één keer goed geprikt. Nu een uur wachten tot de arts de uitslag hiervan heeft.
Het gesprek met de internist is kort maar er is wel veel gezegd.
Wat er gebeurd is met mij is domme pech. Het komt zelden voor zei hij. Hij heeft het 5 jaar geleden ook eens gehad. Nou hoe sporadisch wil je het hebben. De chemo is nu echt voorbij. Er wordt geen andere kuur uit de kast gehaald. Hij acht dat deze 2 kuren, ook al is de laatste veel eerder gestopt, voldoende preventie zal geven. Er is ook nog de hormoontherapie die, denk ik, in, pilvorm wordt gegeven. Daar zit ik minstens 5 jaar aan vast. Hij geadviseerd om eerst goed te herstellen voordat we daar mee gaan starten. Daar maak ik uit op dat het ook bocht is.
Ik dacht weer te gaan fitnessen.....hij zei dat het herstellen al fitness genoeg is.
De Prednison is op dit momemt een flinke stoorzender voor mij. Hij onderkent dit ook en zei dat ik standaard in de ochtend , tijdens prednison gebruik, 4 eenheden insuline moet spuiten. Hij vertelde dat de Prednison de suikerspiegel rond het middaguur tot aan 17:00 laat pieken. Dus als ik in de ochtend gelijk insuline spuit zou dit niet zo gaan pieken en zal ik me beter voelen. Ik vroeg me af waarom dit 14 dagen geleden niet voorgesteld is. De diabetesverpleegkundige heeft deze bevoegdheid dan zeker niet. Ik bedoel zij weten toch ook, hoop ik, wat Prednison doet?
Ik heb hem gevraagd over het coronavirus. Mocht het in mijn omgeving voorkomen dan moest ik binnen blijven. Mondkapje heeft geen zin, wel hygiëne. 
Het bloedonderzoek......daar is eigenlijk niet over gesproken, kwam ik later achter. Als het goed zou zijn zou hij met hormoontherapie starten toch...
15 minuten later stonden we al weer buiten Dr.Fiets zijn kantoor. Hij gaat mij volgende week maandag bellen, om te horen hoe het gaat.
Ik voelde me ellendiger worden. De bloedsuikerspiegel stijgt en dat voel ik wel. Ik had afgesproken om even bij mijn werk langs te gaan. We waren er om 09:45 uur. Eerst even bij de andere collega's gezeten en toen mijn eigen club. Het was goed om hen weer te zien. Het bijzondere vind ik altijd dat ze mij er goed uit vinden zien🤔 maar ja zo voel ik me niet. Ik zie hen wazig en voel me naar in hoofd. Omdat ik niet steeds over mij wilde praatte vroeg ik hen hoe het gaat. Iedereen had wel even iets te vertellen. Het eventjes was eigenlijk te lang. Toen we thuis kwamen was ik op. Ik heb minstens een uur liggen slapen maar knapte er weinig van op. Zo vervelend dat dit dan teveel inspanning was.....ik was blij hen weer te zien, daar hou ik me maar aan vast. Mijn suikerspiegel was opgelopen naar 16,8 en is de hele verdere dag hoog geweest. Ik heb 2 x insuline bij moeten spuiten. Zelfs voor het slapen gaan was de suikerspiegel 14,9. Ik hoop dat het morgen beter gaat.