22 juli 2020.
Na een geweldige dag gisteren is de nacht erger geweest dan anders. In het begin van de nacht goed geslapen maar opeens tijdens omdraaien ......zo'n  verschrikkelijke kramp in mijn kuit. Deze pijn was zo heftig dat ik Jerke wakker maakte om mij van die pijn te verlossen. Dit is met geen pen te beschrijven. Ik zei al tegen Jerke.....ik ben zeker nog niets gewend.
Ook maar even van bed gegaan, plas gepleegd en paracetamol extra ingenomen. De pijn in de kuit was weg maar de rest van de pijn werd daardoor ook heftiger. De nacht verliep niet zo lekker. Juist op het moment dat je van bed gaat komt de slaap.....maar ja medicijnen innemen. Hiervoor moet ik toch naar beneden en eerst eten.
Ik ben de hele dag min geweest. Ik heb samen met Jerke de was opgehangen en ik heb een kaartje geschreven. Daarna vooral slapen......wakker....lopen....zitten......eten en suf zijn......blehhhhh. 😔 Nu is het 18:00 uur en  ik voel me nog zo duf als wat. Onmogelijk dat het door het blauwe pilletje komt van vanmorgen, deze werkt maar 4 uur. Mijn rechter been is duidelijk aanwezig en zelfs een deel van mijn bil en anus zijn pijnlijk. Dit is ee nieuwe ervaring.  In de loop van de dag werd dat minder maar het sluimert.
Ik hoop dat de nacht goed gaat en morgen een betere dag wordt.
Morgen vroeg word ik door MCL gebeld over mijn medicijnen, dit ter voorbereiding van mijn bezoek bij de anesthesist vrijdag. Ik zou morgenochtend ook visite krijgen maar .... omdat er misschien een collega van haar keelpijn heeft en daardoor getest moet worden op corona, neemt zij het zekere voor het onzekere. Nu gaat zij mij bellen.....is ook fijn, maar toch anders.
In de middag wordt Jerke geopereerd.....best spannend.