vrijdag 31 juli 2020

31 juli 2020
We gingen vol goede moed en zin op pad. Ik kan me nog redelijk goed bewegen zonder al te veel pijn.
De rit naar Dordrecht ging prima. Tussendoor een stop voor koffie met wat erbij en dan weer doortuffen.
De routeplanner heeft ons wel laten rijden. Jerke spreekt dan over de west kant of oost kant....maar ja ik heb daar geen feeling mee. Ik ga van a naar b. Voordat we naar het restaurant gingen heb ik een dutje gedaan. Voor het eerst op mijn rug en kussen onder mijn knieën.  Dat heeft me goed gedaan. Toen we, voor het diner, Dordrecht in ging het lopen al niet lekker. We hebben uitermate goed gegeten bij Dorts Genoegen.....is een aanrader. Wanneer je meedoet met bankgirolotetij dan kan het wel eens zijn dat je voor de helft van de prijs eet.🍽...maar dit even terzijde.
We zaten buiten op het terras en toen voelde ik dat de bal van mijn rechter voet en een paar tenen die doof werden. Na een half uurtje deed mijn kuit ook mee. Ik ben maar gaan staan en langzaam aan wat te bewegen, om het tafeltje lopen. Gelukkig het was weer weg.
We hadden lang gezeten en ik denk dat dit mij genekt heeft. 
Heerlijk gedoucht en ben toen half half op bed gaan zitten. Ik werd moe en wilde slapen. Hart van Nederland heb ik niet meer gezien. Dus de eerste uren heb ik goed geslapen maar na 01:00 uur niet meer. Zenuwsteken dan in mijn heup dan kuit, voet bovenbeen en lies. Ik weet niet meer hoe ik kan liggen. Blauw pilletje gepakt.....werkt 4 uur zeggen ze, nou bij mij krap aan een uur.  In de stoel zitten werkt niet...even heen en weer lopen...... ooo jongens wat een pijn. Omdat het zo koel is op de kamer ben ik om 5 uur toch maar weer in bed gekropen. Hoe kan ik nog liggen.....  Mijn grens wordt steeds verlegd. Ik huil ik wil dit niet. Nu niet nooit niet. Ik heb toch nog een beetje geslapen maar was 7 uur van bed.
Ik mag zo de rest van de pijnstillers innemen.
Na het ontbijt vervolgen we toch onze reis naar de Belgische Ardennen. Het plaatsje Laforet alwaar hotel La Sapiniere. Oud maar erg gezellig. Een beetje middeleeuwse stijl. 
We hebben een heerlijk diner gehad. Iedere gast kreeg hetzelfde. Er werd niets weggegooid.
Ook nu werd ik geteisterd door de pijn in mijn been. Ik ben bang dat de nacht niet veel goeds brengt. Maar wie weet het bed is anders en de omgeving ook, dus wie weet, kan ik morgen zeggen.....ik heb prima geslapen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten