15 augustus 2019
We hebben lang in de wachtkamer gezeten. De uitloop was bijna 45 minuten. Eindelijk werden we dan geroepen. Nou echt.....met pijn in mijn buik en samengeknepen billen hoorde we de uitslag van de biopten. 
Het blijkt dat, er in de biopt die uit de oksel is genomen, géén uitzaaiingen zit. De radioloog had een goede biopt genomen omdat er ook een stukje lymfeklier bij zat. Jeetje dit is toch een een behoorlijke opluchting, geen uitzaaiing. Nu is de situatie opeens anders. Maar goed ze ging verder met haar verhaal en vertelde dat er wel kanker in mijn borst zit van 27mm maar er zijn ook geen satellieten gevonden. Dit betekend dat het bij deze ene tumor blijft. 
De kanker is de meest voorkomende en is hormoon gevoelig. Deze kanker is ontstaan uit de melkkanalen en niet uit de melkklieren.
Als behandeling wordt verteld dat er geopereerd moet worden, daarna bestralen en medicijnen in de vorm van chemo en/of anti-hormoontabletten. Zowel chemo als die tabletten spreken mij  niet aan.
De anti-hormoontabletten zal in een later stadium komen.
Het kan ook zijn  dat er eerst voor chemo gekozen wordt.
Ik vroeg haar of het mogelijk was om een borstverkleining te doen,  maar dan wel beide borsten. Zij is niet zeker of dit kan, omdat linkerborst is bestraald geweest en dit problemen zou kunnen geven. Er zou infectie kunnen ontstaan omdat bestraling een lange tijd door blijft werken. Aanstaande woensdag wordt dit alles besproken in het team en zal mijn optie ook meegenomen worden.
Er werden nog een paar kiekjes van mijn borsten genomen, ook voor de bespreking. Er moet ook nog een eiwit-uitslag komen.
Een hoop spanning is van mij en Jerke afgevallen. Donderdag 22 augustus horen we meer.
Ik heb het gevoel alsof ik de wereld weer aankan. Net of dat ik geen kanker heb, maar dát is niet zo. Er is nog een lange weg te gaan. Er komt weer een zaadje in de borst en de poortwachters gaan ook weer opgespoord worden.
Voor nu opluchting.