8 augustus 2019.
Niets vermoedend ga ik voor de jaarlijkse borstcontrole.
Eerst röntgenfoto's laten maken en dan door naar OCL voor controle en eventueel horen of er veranderingen zijn.
Niets vermoedend ga ik voor de jaarlijkse borstcontrole.
Eerst röntgenfoto's laten maken en dan door naar OCL voor controle en eventueel horen of er veranderingen zijn.
De röntgenfoto 's ....het verschrikkelijke apparaat wat de borst zo plat mogelijk moet maken is het ergste. Wie had dat verwacht, door het klier-en littekenweefsel werd er getwijfeld en is mij gezegd dat de radioloog met de echo nog extra wilde checken. Eigenlijk voelde ik voordat de verpleegkundige mij kwam halen al dat er wat moest zijn. Het duurde lang voordat zij mij kwam halen. Goed dan een echo...... van de rechter borst.
De radioloog zag iets wat niet goed is en zei dat hij de oksel ook zal controleren. Hij drukte vrij hard met dat apparaat dat het pijnlijk werd. Ik zei nog dat mijn huisarts had gezegd, als het pijn doet het geen kanker kan zijn. De radioloog sprak dit tegen.
Ik voelde me toen niet meer zo happy. Het geluk was, dat het niet druk was volgens de verpleegkundige, zodat de echo gemaakt kon worden.
De radioloog wilde een bioptie nemen uit borst en oksel. Als ik tijd had dan wilde hij dit gelijk wel doen. Dit gaat anders gaan dan de eerste keer. Toen moest het via het rontgenapparaat. Nu mocht ik daar blijven liggen. De verdovingsinjecties werden klaar gelegd. Mijn borst en oksel werden besproeid met ontsmettingsalcohol (kwam ook wat in mijn gezicht).
Ik voelde me verdrietig worden, het gaat op eens heel snel.
Mijn borst werd verdoofd en de radioloog maakte er een klein sneetje in. Haalde er 2 hapjes uit met een knijpapparaatje wat een geluid van een gasaansteker maakte. Dit deed hij ook in de oksel.
Nu snel naar OCL naar de chirurg. Het liep daar enorm uit. Heb er naar mijn gevoel erg lang moeten wachten.
De chirurg riep mij binnen en ik zag aan haar dat zij slecht nieuws ging geven.
Er blijkt in mijn borst kanker te zitten van 2,7cm groot. Ik schrok enorm en moest gelijk huilen. Zoveel spanning was er in zo'n korte tijd. Ook zei ze dat er uitzaaiing in mijn oksel zit maar of dit kwaadaardig is moet de biopt vertellen. Tjonge wat overkomt mij. Aan de ene kant geloof ik het niet en de andere kant voelde dat het foute boel was.
Er gaat vanalles door mij heen....blijft het bij deze 2 plekken of zit het ook verder in mijn lichaam. Oo ik moet er niet aan denken. Er zijn al veel bekende die een nare diagnose hebben gekregen. Ik hebJerke gebeld dat hij me moet komen halen, zo kan ik niet naar huis fietsen, te veel emotie. Voor Jerke begint de rollercoaster ook weer. Wat er in hem omgaat weet ik nog niet zo goed. Hij wil in ieder geval de uitslag afwachten voordat hij in paniek raakt. Vandaag heb ik met OCL gebeld en gevraagd of ik het wel goed gehoord en gelezen heb. De assistente zei dat ik heel goed geluisterd hebt en dat we donderdag 15 augustus de uitslag en behandelplan te horen krijgen.
De radioloog zag iets wat niet goed is en zei dat hij de oksel ook zal controleren. Hij drukte vrij hard met dat apparaat dat het pijnlijk werd. Ik zei nog dat mijn huisarts had gezegd, als het pijn doet het geen kanker kan zijn. De radioloog sprak dit tegen.
Ik voelde me toen niet meer zo happy. Het geluk was, dat het niet druk was volgens de verpleegkundige, zodat de echo gemaakt kon worden.
De radioloog wilde een bioptie nemen uit borst en oksel. Als ik tijd had dan wilde hij dit gelijk wel doen. Dit gaat anders gaan dan de eerste keer. Toen moest het via het rontgenapparaat. Nu mocht ik daar blijven liggen. De verdovingsinjecties werden klaar gelegd. Mijn borst en oksel werden besproeid met ontsmettingsalcohol (kwam ook wat in mijn gezicht).
Ik voelde me verdrietig worden, het gaat op eens heel snel.
Mijn borst werd verdoofd en de radioloog maakte er een klein sneetje in. Haalde er 2 hapjes uit met een knijpapparaatje wat een geluid van een gasaansteker maakte. Dit deed hij ook in de oksel.
Nu snel naar OCL naar de chirurg. Het liep daar enorm uit. Heb er naar mijn gevoel erg lang moeten wachten.
De chirurg riep mij binnen en ik zag aan haar dat zij slecht nieuws ging geven.
Er blijkt in mijn borst kanker te zitten van 2,7cm groot. Ik schrok enorm en moest gelijk huilen. Zoveel spanning was er in zo'n korte tijd. Ook zei ze dat er uitzaaiing in mijn oksel zit maar of dit kwaadaardig is moet de biopt vertellen. Tjonge wat overkomt mij. Aan de ene kant geloof ik het niet en de andere kant voelde dat het foute boel was.
Er gaat vanalles door mij heen....blijft het bij deze 2 plekken of zit het ook verder in mijn lichaam. Oo ik moet er niet aan denken. Er zijn al veel bekende die een nare diagnose hebben gekregen. Ik hebJerke gebeld dat hij me moet komen halen, zo kan ik niet naar huis fietsen, te veel emotie. Voor Jerke begint de rollercoaster ook weer. Wat er in hem omgaat weet ik nog niet zo goed. Hij wil in ieder geval de uitslag afwachten voordat hij in paniek raakt. Vandaag heb ik met OCL gebeld en gevraagd of ik het wel goed gehoord en gelezen heb. De assistente zei dat ik heel goed geluisterd hebt en dat we donderdag 15 augustus de uitslag en behandelplan te horen krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten