28 augustus 2019
Ondanks dat ik weet wat mij te wachten staat blijft het spannend. Ik voel me ongewoon blij en het lijkt of niemand mij van dit gevoel kan afbrengen. Ik ga dit traject positief in.
Rond 11:00 uur begint er spanning te komen. 
De eerste afspraak vandaag is naar het medicatie centrum. Hier wordt gecheckt of het medicijn gebruik nog klopt. Dit is niet het geval en is het na bijwerking wel goed.
De volgende afspraak staat gepland bij de anesthesist. De assistent nam eerst alle gegevens door en wordt mijn bloeddruk gemeten, die overigens perfect is en het zuurstof gehalte is ook prima.  Dan nog even een hartfilmpje. Wanneer er wat is, zou de anesthesist dit vertellen. Het is in orde. Aangezien ik al eerder met een anesthesist te maken heb gehad, was er niet zoveel te vertellen. 
Jerke en ik vervolgde de weg naar afdeling röntgen waar het vervelendste gedeelte van vandaag zal plaatsvinden. Hier zal het  radioactieve zaadje in de borst geprikt worden. 3 jaar geleden werd dit met behulp via een mammografie gemaakt. Toen werd de borst afgeklemd en via een schacht van bovenaf  werd het zaadje  geïnjecteerd. Vandaag is dit anders gaan. Ik lag op het bed en moest ik half op mijn zij gaan liggen en kreeg een steuntje in de rug. Via de echo wordt door de radioloog eerst de tumor gelokaliseerd. Dan wordt er, zonder verdoving, met een holle naald in de borst geprikt en door die holle naald wordt het zaadje in de tumor achtergelaten. De verpleegkundige hielden mij lekker aan de praat zodat de arts zijn werk kon doen. Er is mij van te voren verteld dat er geen verdoving gebruikt zou worden omdat er nu niets uit de borst wordt. Na het plaatsen van het zaadje is een mammografie gemaakt om te zien of het zaadje op de juiste plek is gekomen. Gelukkig was dit het geval.
Eigenlijk ging het allemaal voorspoedig.