Er gebeurd enorm veel in ons leven. De non actief-stelling krijgt sinds gisteren een heel andere wending. Het doet pijn maar we moeten door. Ik ga er verder niet meer over schrijven omdat er veel moet gebeuren.
Ik ben op van de spanning. Dan ben ik vrolijk, dan huil ik dan stijgt de spanning in mijn hoofd en zit mijn hart in mij keel. Niet echt bevorderlijk voor mijn herstel. We proberen er positief mee om te gaan. Ieder nadeel heeft zijn voordeel. We zijn gaan troost shoppen....ik zwarte schoenen en beide een winterjas gescoord.
Wat mij vandaag goed deed is de kaarten die er bij gekomen zijn. Dit geeft zo'n fijn warm gevoel.
Ze zijn allemaal prachtig met lieve en bemoedigende woordjes. Er is één die er tussenuit springt en dat is die met de gekleurde hond. Zo leuk. Jullie weten maar half wat dit betekent voor mij.
Heb vannacht redelijk geslapen. Ik heb slaappillen maar wil niet dat mijn lichaam er aan gaat wennen dus neem ik het ook niet dagelijks in. Als ik merk dat ik overdag teveel dutjes doe dan wordt het weer tijd voor zo'n pil.
De borst is minder pijnlijk maar nog steeds niet helemaal dicht. Sommige plekken doen pijn alleen al bij een zachte aanraking van de kleding op de huid.
Er is nu nog een klein plekje waar vocht/vuil uitkomt. Wie weet is het voor vrijdag dicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten