14 september 2020.

Het wordt al beterder met slapen. Om eerlijk te zijn had ik een valeriaan nacht ingenomen met de ijdele hoop dat ik de nacht zou doorslapen. Helaas dit is niet gebeurd. Ik sliep van ongeveer 23.00 uur tot 02.38 uur is 3,5 uur. Gelijk toen ik wakker werd was er veel pijn in de onderrug rechts en scheenbeen steken. Dit hield ongeveer een half uur aan. Ik had nog een beetje fentanyl neusspray en dit zorgde er voor dat ik daarna tot half 6 doorsliep....ik heb het kunnen rekken tot 06.00 uur en ben toen van bed gegaan. Ik moest huilen omdat ik zo gehoopt had dat ik pijnvrij zou zijn. 

Vanavond slapen we in ons nieuwe bed waarvan de bedbodems electrisch zijn. Jerke heeft het oude bed uit elkaar gehaald zodat het nieuwe bed makkelijk neergezet kon worden. We moeten nog wel een methode aanleren hoe we het dekbedhoes erom doen. Best even een klus pffff. Het staat fantastich....het ziet er ongeveer zo als hieronder uit.

Ik ben benieuwd of dit bed mij uitkomst gaat bieden. Vrijdag gaan de krammen eruit, dan zal het ook beter aanvoelen. Het geneest goed waardoor de krammen losser komen te zitten. Ik hou er nog een lange pleister op anders blijf ik er achter haken met mijn vingers.....maar het gaat goed. Gisteren gedoucht zittend op een kruk als het niet lukte om me staande te houden. Dit was wel weer even lekker. Ik moest sowieso 4 dagen wachten met douchen en als de wond lekte mocht ik dan ook niet douchen. Het wassen bij de wastafel gaat ook goed maar zo'n heerlijke straal water over me heen is toch wel lekker.

Ik kreeg van Joep een gouden tip. Ik vertelde over de blauwe plekken van de trombose injecties in mijn blog waarop hij reageerde. Hij zei:" druk de naald snel in de huid en spuit het goedje langzaam in de buik vervolgens trek je de naald er snel uit. Wat denk je.......HET WERKT. Af en toe een klein druppie bloed maar geen grote blauwe plekken meer...zo blij  mee. Met het typen van dit merk ik dat er meer positieve momenten zijn.

De fysiotherapeut heeft weer een oefening erbij gegeven. Vasthouden aan de kast en langzaam door de knieën....niet te ver maar een stukje.                                                              Ik vertelde over de onderbroken nachten en daar gaf hij als advies om deze week aan te kijken, als de pijn in de avond, de nacht en slapen niet beter wordt dat ik contact met de pijnpoli opneem. De injectie in de rug zou zomaar uitgewerkt kunnen zijn. Ook heeft hij gekeken of ik beter zonder kruk de trap op en af kan en hij kan zich hierin vinden....prima zei hij er is genoeg materiaal om je aan vast te houden en je loopt recht. Dit was belangrijk want als ik naar rechts buig dan kan dit gevolgen heb en voor mijn rug en dan ook mijn been. Hier kan ik wat mee en kan er goed op letten. Hij vroeg ook naar mijn medicijnen en vertelde dat, wanneer je net uit het ziekenhuis komt dan zit je eigenlijk nog vol met de extra pijnbestrijdende medicijnen van het ziekenhuis. Als je dan thuis kom dan vallen er een aantal weg en wordt de pijn heviger. Die had ik niet aan zie  komen. Ik dacht echt....zo nieuwe heup en dan medicijnen afbouwen maar helaas werkt het dus niet zo.

Zittend aan tafel dop ik de boontjes en haal ik de wortels door de snijmachine. Het is al een tijdje terug dat wij een hebben gepland om voor de nonnen en gasten in het Lioba klooster te gaan koken dit weekend. Nu ik niet lang kan staan...of zitten, hebben we besloten om de voorbereidingen thuis te doen. Jerke doet het meeste😶. Ik doe wat ik kan. Doordat wij de voorbereiding kunnen verdelen over de komende dagen maakt het haalbaar.

Al met al is het een aardige dag geweest.