9 september 2020.

Gisteravond met een dubbel gevoel naar bed. De trap met een kruk belopen niet echt handig is. Het komt denk ook om dat ik er bij nadenk en het daardoor ingewikkelder lijkt dan dat het is. De kerkklok was van , het geluid werd door de wind gedragen en was bij ons hard te horen. Zelfs als het weg is blijft het in je hoofd hangen. Het eerste uur lig ik mijn plekje te zoeken in bed. Niet alleen mijn geopereerde been is opgezet ook stuk van mijn bil enzo, voelt apart in ieder geval. Toen Jerke op bed kwam besloot ik 1 keer de neusspray te gebruiken. Mijn knie zeurt en mijn been tintelt. Koude zweet......of koude voeten....benen vanbinnen maar het zo warm hebben.....Hield het maar op. Op linkerzij liggen gaat even op rechterzij....de geopereerde kant niet veel langer. Hoe ga ik goed op de rug liggen. Uiteindelijk met veel dekbed onder mijn kuiten viel ik op de rug in slaap. Ik moet er wel om de 2 uur vanaf.....het zal ook nut hebben denk ik. De laatste 2,5 uur is goed gegaan.

Tijdens tandenpoetsen oefeningen gedaan. Dit blijkt ook goed om de zwelling te verminderen. Vanmiddag een poosje op de bank geslapen .....languit over twee zittingen heen met kussen onder de onderbenen. Het lopen gaat ook beter. Voor kleine stukjes is de kruk meer last dan lust. 

Ik heb ook een rondje om huis gelopen met krukken. Ik ben erg wiebelig, kan niet recht houden.

Ik moet ook injecteren om trombose tegen te gaan. Nou dit is wel een dingetje. Jerke zei dat er twee grote blauwe plekken op mijn buik zitten. Toen vroeg ik of hij wilde prikken.....volgens mij komt nummer drie eraan au. Ik zit echt onder de blauwe plekken....kleurrijk vrouwtje😊😊.

Ik heb ook een beetje kunnen schilderen...zo heerlijk om dan aan iets of eigenlijk niets meer te denken.