Was ik eerst van plan om gelijk de hele week, aan het eind van de week, erop te zetten, kom ik er toch op terug.
Twee dagen tegelijk kan ook. Er is altijd wel wat te melden.
De taxi was later dan gepland. Okee 5 minuten maar toch.....
Er zitten eigeheimers (chauffeurs) tussen hoor. Ze kiezen soms niet de kortste weg. Deze chauffeur besloot over de Valeriusstraat te gaan. Vervolgens langs het WTC. Maar hier was het druk. De taxichauffeurs proberen het station te mijden omdat het daar druk zou zijn. De rit duurde 20 minuten. Ik heb gelijk een taxi voor de terugreis ,door de receptioniste, laten doorbellen, dus een taxi voor 13:40 uur wilde bestellen. Ik moest nog bestraalt worden. Daar aangekomen werd ik vrij snel geroepen. Daar lag ik dan. De verpleegkundige had erg veel moeite mij goed te leggen. De richtlijnen zijn de tatoeage stippen. Er wordt getrokken, verplaatst en geduwd....Het is gelukt. Om 13:15 liep ik naar de uitgang. Ik ging buiten op een stene bal zitten en kijk aan......een taxibus, zou deze al voor mij zijn? Warempel het is ongelofelijk 13:20 uur was de taxibus er al. Dit was een bliksum bezoek. Ik was binnen het uur, uit en thuis.
Dinsdag 27 september. Dit gaan jullie niet geloven. De taxi was er al om
12:05 uur....
De dames op radiologie waren zeer vlot en hielpen mij 12:40 uur. Ik was echt overdonderd. Maar ik was vergeten dat ik om 13:30 uur een afspraak heb met Dr. Vlasman....en ik maar denken dat ik die morgen had. Toe maar. Ik weer naar de balie om de taxi 30 minuten later te zetten. Tjonge hee, wat een gedoe met de taxi, als ik goed kon lopen nam ik wel de bus of ging ik fietsen.
Mw Dr. Vlasman begroette mij 13:35 uur en vroeg hoe het met mij was. Na omstandigheden goed zei ik. Ik vroeg haar, waarom bij chemo van te voren aangegeven wordt hoeveel kans op terugkeer er is, wanneer er geen chemo wordt gegeven. Hoe zit dit met bestralen? Ze keek in mijn dossier en wat schets mijn verbazing.
Zij vertelde dat er krap aan weggesneden is en dat er op de snijvlakken nog microscopische deeltjes zijn blijven zitten. Nou breekt mijn klomp, dit klinkt anders dan toen bij Mw Dr. Bruinings. Die vertelde dat er ruim was weggesneden en dat de snijvlakken schoon waren.
Nou je kan mij opvegen.
Van deze arts mag ik na de 23 keer bestralen de aloi vera wel op de borst spuiten. Hoe verschillend zijn artsen........duhhhh. Ik heb dit jaar aardig wat narcose gehad en begon behoorlijk aan mijzelf te twijfelen. Nadat ik met Jerke hierover sprak, weet ik nu dat het verhaal constant draait. Je zou haast denken dat het allemaal onzin is. Vanmiddag dacht ik echt even.....heb ik wel kanker gehad? Ze hadden immers geen wachtrij?
Ik moet dit maar loslaten anders wordt het wel heel eng.
Morgen ga ik de huisarts bellen, de plek op mij scheenbeen is vaak heet, dus denk ik dat er een ander paardenmiddel moet komen.
Dinsdag 27 september. Dit gaan jullie niet geloven. De taxi was er al om
12:05 uur....
Ik moet om 13:10 uur in het R.I.F zijn. Beetje aan de vroege kant toch.... de chauffeuse vertelde dat zij 15 minuten marge, voor de afgesproken tijd of 15 minuten erna. Nou ja zeg, maar dan was ze nog veels te vroeg. Christa zou zo snel mogelijk de hond komen halen. Uiteindelijk reden we 12:15 uur weg. Ik was er om 12:30 uur. Het is niet anders. Gelijk een taxi voor 13:30 uur besteld.
De dames op radiologie waren zeer vlot en hielpen mij 12:40 uur. Ik was echt overdonderd. Maar ik was vergeten dat ik om 13:30 uur een afspraak heb met Dr. Vlasman....en ik maar denken dat ik die morgen had. Toe maar. Ik weer naar de balie om de taxi 30 minuten later te zetten. Tjonge hee, wat een gedoe met de taxi, als ik goed kon lopen nam ik wel de bus of ging ik fietsen.
Mw Dr. Vlasman begroette mij 13:35 uur en vroeg hoe het met mij was. Na omstandigheden goed zei ik. Ik vroeg haar, waarom bij chemo van te voren aangegeven wordt hoeveel kans op terugkeer er is, wanneer er geen chemo wordt gegeven. Hoe zit dit met bestralen? Ze keek in mijn dossier en wat schets mijn verbazing.
Zij vertelde dat er krap aan weggesneden is en dat er op de snijvlakken nog microscopische deeltjes zijn blijven zitten. Nou breekt mijn klomp, dit klinkt anders dan toen bij Mw Dr. Bruinings. Die vertelde dat er ruim was weggesneden en dat de snijvlakken schoon waren.
Nou je kan mij opvegen.
Van deze arts mag ik na de 23 keer bestralen de aloi vera wel op de borst spuiten. Hoe verschillend zijn artsen........duhhhh. Ik heb dit jaar aardig wat narcose gehad en begon behoorlijk aan mijzelf te twijfelen. Nadat ik met Jerke hierover sprak, weet ik nu dat het verhaal constant draait. Je zou haast denken dat het allemaal onzin is. Vanmiddag dacht ik echt even.....heb ik wel kanker gehad? Ze hadden immers geen wachtrij?
Ik moet dit maar loslaten anders wordt het wel heel eng.
Morgen ga ik de huisarts bellen, de plek op mij scheenbeen is vaak heet, dus denk ik dat er een ander paardenmiddel moet komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten