Ook heb ik een mail via mijn MCL gestuurd. Ik denk dat een gesprek duidelijkheid moet scheppen in de wirwar van uitspraken die de deskundige doen. Hier kreeg ik ook antwoord op namelijk, dat er contact met mij wordt opgenomen.
Nu nog taxi Beimers bellen.
Even horen hoe het zit met de tijden. De heer, aan de andere kant van de telefoon, zei dat de taxi op de afgesproken tijd komt. Bij hoge uitzondering iets eerder, omdat er dan andere opgehaald moeten worden, maar nooit later. Hij zei dat, wat er van de week gebeurd is, een incident moet zijn.
De taxi was er 13:20 i.p.v 13:30 uur, maar goed beter te vroeg dan te laat.
Nu merk ik dat het best veel energie neemt. Ook de lichte pijn en de harde plekjes, op en rond mijn borst, beginnen meer aanwezig te raken. Maar goed als dit het is......mag ik niet toch niet mopperen.....
Maar goed dit was pas de zevende keer. Volgens de deskundige komt de klachten na twee weken en na alle bestraling zou er, bij het littekenweefsel, onder de borst wondjes kunnen komen. Maar zover zijn we nog niet.
Alweer donderdag, (29 september) het verbaast mij hoe snel de tijd gaat.
Ik kan maar moeilijk uit bed komen. 'k voel mij moe en ben ook niet vooruit te branden. Het zal er allemaal wel bij horen.
De taxi is, gelukkig, optijd. Doordat de weg via het station zo druk is(vakt reuze mee hoor), zijn we toch over het europaplein gegaan. De retour taxi direct besteld. Ik word er nog handig in. Mijn ribben worden gevoeliger....nou eigenlijk beurs, want er wordt wat met mijn romp om gesjord. Beetje naar links.....dan weer naar rechts. Soms gaat het snel maar het komt ook voor dat er meer tijd nodig is voor dat ik goed lig. Zij hebben de streepjes ook weer bijgewerkt.
In de taxibus naar huis, tjonge ik zat maar te gapen.
Vrijdag 30 september wat een heerlijk vooruitzicht om twee dagen niet naar het R.I.F te hoeven.
Onderweg naar het R.I.F werd ik gebeld door de mamapolie OCL, als ik wil kan ik, vanmiddag na de bestraling, bij mw Dr Bruining langs om de verwarring te bespreken.
Ik heb gelijk Jerke gevraagd om daarbij te zijn, wat gelukkig kan.
Het gesprek was verhelderend. Mw. Dr Bruining nam de tijd voor ons.
De kanker is ruim eruit gehaald, maar het voorstatium niet. Omdat het jodiumzaadje niet meer op de geplaatste plek zat is er te krap weggesneden, het voorstadium (LCIS of DCIS ), bij mij is DCIS blijven zitten.
Ductaal Carcinoom In Situ (DCIS)
Vormen van DCIS
Er zijn drie vormen van DCIS:
- graad 1: goed gedifferentieerd DCIS, de cellen zijn afwijkend, maar lijken nog goed op de oorspronkelijke cellen. De cellen zijn weinig actief.
- graad 2: matig gedifferentieerd DCIS, een vorm die tussen goed- en slecht gedifferentieerd in zit.
- graad 3: weinig of slecht gedifferentieerd DCIS, de cellen zijn afwijkend en lijken nauwelijks meer op de oorspronkelijke cellen. De cellen zijn onrustig en delen veelvuldig en ongecontroleerd.
- Bij carcinoma in situ zijn de cellen dus niet in staat om het omliggende weefsel in te groeien.
- Maar het kan zijn dat dit voorstadium uiteindelijk uitgroeit tot borstkanker. De cellen groeien dan uit de melkklier of melkgang het omliggende weefsel in. Je spreekt dan van invasieve borstkanker (mammacarcinoom). LCIS en DCIS zijn allebei voorstadia van borstkanker, maar bij DCIS is de kans veel groter dat het uiteindelijk uitgroeit tot invasieve borstkanker dan bij LCIS. Daarom wordt LCIS meestal niet behandeld en DCIS meestal wel. Helaas kan men nog niet voorspellen bij wie het voorstadium uitgroeit tot borstkanker en bij wie niet. Wanneer een DCIS wel behandeld wordt, is de kans op genezing vrijwel 100 procent.
Behandeling
Ondanks dat DCIS geen borstkanker is, wordt het wel behandeld alsof het al borstkanker is. De standaardbehandeling van DCIS bestaat veelal uit een operatie, waarbij het gebied van de DCIS weggehaald wordt. Bij een borst besparende operatie volgt dan altijd bestraling.
Mijn andere vraag was:" waarom de artsen niet eenduidig zij". Bij de ene arts mag ik bijvoorbeeld geen aloi vera gebruiken en de andere arts wel. Haar antwoord:" Misschien heeft die ene arts een vervelende ervaring gehad met dit soort middeltjes".
Ik snap het wel. Ik hoef alleen maar in het gezin te kijken, pa zegt nee en ma zegt ja. Duhh
Wat de 7 x 20 seconden betreft kan zij geen uitspraak over doen omdat het haar werkgebied niet is.
De dames die mij bestralen gaven al eerder aan dat het niet om de seconden maar om de intensiteit gaat van de bestraling.
Het is van te voren niet precies te zeggen hoelang het duurt, wel ongeveer.
Ik heb een uitdraai meegekregen maar die terminologische woorden ken ik allemaal niet. Maar met hetgeen mw. Dr. Bruining mij gezegd heeft ben ik gerust gesteld
Zo en nu weekend vieren.
Een heel verhaal weer Marieke. Blijf naar voren kijken en pluk de dag.
BeantwoordenVerwijderenNu is alweer geschiedenis, het gaat om straks, morgen en de dagen erna. Straks doen wat je nu bedenkt.
Heel veel sterkte en blijf positief. De verhalen van de artsen zijn tot nog toe goed dus daar moet je het mee doen. Piekeren heeft geen zin en zal ook niet positief bijdragen aan het herstel (hoe moeilijk dat ook is, zei de piekeraar :-) ).
Groetjes, Wico
Bedankt Wico. Ik probeer zoveel mogelijk te genueten van de dingen om mij heen. Soms lukt het niet dan moet ik huilen, maar vaak lukt het wel. Na vrijdag kan ik weer vooruit denken ;)
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
Verwijderen