Ook zijn we bij de buren een bakkie wezen doen. Na ruim een uur zijn we weggegaan. Ik zit dan te lang met mijn benen naar beneden, waardoor mijn linkerbeen erg veel pijn gaat doen.
De tijd om naar het R.I.F te gaan is een uur later dan anders en dat is erg vervelend. Ik heb het, denk ik, maar te nemen zoals het is.
Er valt weinig over de bestraling te vertellen omdat het steeds hetzelfde gaat. Wat ik wél kan vertellen is dat ik erg moe ben, moeier dan anders. Mijn borst voelt warmer eerder heel erg warm en is erg gevoelig. Ik moet het wel in de gaten houden. Het is niet de bedoeling dat er een ontsteking komt. Nu maar even rusten, het kan en het mag.
Dinsdag 4 oktober, mijn dag ziet er opeens anders uit nu ik later naar het R.I.F moet. Ik ben wat van slag.
Taxi is op tijd maar ik niet....ik verwachtte de taxi later maar het klopte precies. Deze chauffeur is een ouwe rot in zijn vak. Absoluut geen saaie rit.
Bij de bestralingsafdeling krijg ik geregeld met andere verpleegkundigen te maken, wat het enigszins nog spannend maakt. In wachtkamer 1 was het druk.....erg druk en wachtkamer 2, 3, 4 en 5 valt het mee. Wachtkamer 1 is meestal voor nieuwkomers of voor een gesprek met de bestralingsarts. Ik mag meestal naar wachtkamer 4.....
helemaal achter in de gang links. Hier zaten 2 mensen. Best een eindje lopen, maar het gaat. Het kan nog beter hoor maar ik mag niet mopperen.
Het stroomt goed door, binnen 5 minuten word ik al geroepen. De mensen die er werken leer ik al aardig kennen.....liever niet natuurlijk, maar om het vrolijk te houden, het zijn ook mensen die hun werk doen toch....
Ik ben blij dat het weer achter de rug is. Bijna op de helft.
Mijn darmen zijn van streek en heb buikkramp, maar dit zal niet door de bestraling komen.
Ik had dezelfde taxi chauffeur dus de terugreis ging prima.
Woensdag 5 oktober ondanks dat ik dan naar het R.I.F moet, gebeurt er heus wel wat. Ik probeer gedoseerd bezig te blijven, beetje schilderen, was vouwen, vaatwasser uitruimen etc. Vandaag komt Hielke Nijp
de oprit bestraten. Eindelijk de gewassen grindtegels eruit. Nu wordt het één geheel met de buren. Het was een drukte van jewelste om het huis, met verschillende apparaten. Maar goed het is voor een goed doel.....
Zelf heb ik een kastje geschilderd, zodra deze aan de muur hangt komt de foto.
Ben ook nog even met de inventarislijst van de winkel bezig geweest. Dit moet ik niet te lang doen is te intensief.
Dit wordt de 12e bestraling en nu kan ik gaan aftellen. De verpleegkundigen hebben allemaal koude handen. Gelukkig kan ik er tegen, maar het is wel koud hoor..... Vandaag heb ik het gevoel alsof ik een marathon heb gelopen. Ik ben enorm stram en stijf. De plek op mijn scheenbeen wordt wel kleiner. Het is nog wel iets opgezet en vooral s'avonds en s'nachts is juist die plek erg gevoelig.
Mijn borst lijkt zwaarder te voelen. Ook zie ik rode plekken komen. De borst is warmer dan die andere borst en echt overgevoelig grrrr.
De taxi was op tijd en de chauffeuse heeft een gezellige babbel, dus een prettige reis gehad. Bij het R.I.F vraag ik direct aan de o zo vriendelijke (maar niet heus) receptioniste of zij een taxi wilde bestellen. Ze keek mij niet aan zei steeds ja zal ik doen. Ik wilde mijn naam zeggen en de naam van de taxi.....ja ja zei ze, die weet ik nu wel hoor....... Oke zei ik, u ziet zoveel mensen dat het knap is dat u het onthoudt.... Ja zei ze, maar ik hoef niet voor iedereen een te bellen....volgend met zo'n verveelde glimlach......
Tuurlijk zijn ze niet allemaal zo hoor.
De taxi liet op zich wachten, dus nog maar eens bellen.
Ik heb 34 minuten zitten wachten, het bleek spitsuur bij taxi Beimers. Wonder boven wonder had ik dezelfde jongedame. Zij vond het belachelijk dat ik zo lang heb moeten wachten.... maar vind het gezellig dat ze mij heeft.....ach zo maakt zij het weer goed toch.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten