Vanochtend even naar kantoor geweest. Het was natuurlijk erg fijn om een aantal collega's te zien en te spreken. Het lijkt alsof het gros met vakantie is.
Omdat het voor mij soms niet te bevatten is heeft Sipke mij geholpen met de PC en het werkmobiel.
Hij heeft ook echt het meeste gedaan om er voor te zorgen dat ik de PC kan gebruiken.
De zenuwpijn die ik ervaar is echt niet leuk meer. Lang op de werkstoel zitten lukt niet. Gelukkig kan ik een beetje lopen of even staan.
Mede door de medicijnen ben ik vergeetachtig. Sipke vroeg om iets waar ik mij niet van kan herinneren dat ik dit heb gehad. Ik heb het doosje van mijn werkmobiel gepakt en daar zat het antwoord in🤤.....dat hij dat bedoelde wist ik niet....het drong niet tot mij door. Soms kan ik ook niet op woorden komen of weet ik niet meer hoe ik die moet uitspreken.
Ik heb nu ook een laptop tot mijn beschikking. Voorlopig houd ik mij bij mail bekijken.
Ongeveer 2 uur later ben ik naar huis gegaan. Ik was erg moe. Ik ben de hele middag ervan af geweest. Ik wil niet slapen overdag maar kom er nu niet onderuit. Ik blijf expres al op de bank zitten maar al gauw sluiten mijn luikjes. Het is eigenlijk logisch want naast de slechte nachten komt hetgeen wat ik op het werk heb gehad ook wel binnen. Ik wil werken naar merk dat ik ook teruggefloten word. Daar baal ik enorm van. Ik wil niet ziek zijn of pijn hebben, het is nou wel genoeg geweest. Ik wil dat alles weer normaal is.
Door Corona leef je ook in een bubbel ......zo onwerkelijk. Ik wil dit niet als het nieuwe gewoon....ga weg joh.....dit stompt zo af😔.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten