24 juni 2020
Eindelijk weer eens doorgeslapen tot 6 uur. Ik heb 2 pregabaline genomen. De pijn is wat afgenomen. Kan nu weer wat beter zitten, staan en liggen. Het is wel zo dat ik in de loop van de dag minder word.
De medicijnen zorgen voor een wollig gevoel in mijn hoofd en ik ben af en toe zwevering....duizelig en vermoeid.
Ik kan geregeld slecht op woorden komen of van dingen. Soms met een omweg een soort hints komt Jerke er achter wat ik bedoel. Dit is erg frustrerend. In de meeste bijsluiters staat ook dat er wat met je geheugen gebeurd.
Wat zal ik een gat in de lucht springen wanneer ik deze zware pillen niet meer hoef te nemen.😞
Even naar kantoor geweest. Het is zo vreemd om maar enkele collega's te zien. Net of de rest met vakantie is. Ik vond het wel fijn hen weer de zien.
Daarna nog even naar het Zaailand. Ik had mijn steun op wielen mee.😏
Om daar mee te lopen is enerzijds een steun maar ik moet er aan wennen. Als ik het ding loslaat dat rolt het weg....moet leren het op de rem te zetten. Op internet lees ik wel hoe hoog de handvatten moet staan maar vind het nog steeds niet lekker rijden. Helaas niet gevonden wat ik wilde. Ik merkte dat het toch niet goed ging met mijn been. Ik ben ook moe. Tijdens het eten zei ik al aan Jerke dat ik zowat omval. Ik wil er niet aan toegeven. We hebben wat leuks voor Christa gekocht en die heb ik leuk ingepakt😊😊😊.
Toen ik s'avonds op de bank zat vielen mijn luiken geregeld dicht.😕
Op een gegeven moment toch mijn bed bereikt. Ik was ook zo weg.