5 juni 2020
Gisteren bij ondersteuner huisarts geweest. Toch wel fijn om mijn hart te luchten. Er gebeuren dingen die niet te bevatten zijn en mij van mijn stuk brengen. De mensen die mij kennen weet wat er speelt.
De Coronacrisis is daar ook wel debet aan.
Na dit gesprek was ik best moe omdat er veel emotie loskomt.
In de middag belde mijn manager en zij snapt dat ik niet zelfstandig naar kantoor kan.
Daarna samen besloten om thuis wat te gaan oppakken. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Het is 9 maanden geleden dat ik gewerkt heb. Ik ben eigenlijk weer blanco. Eerst maar proberen om de pc aan de praat te krijgen. Dit blijkt nog al wat voeten in de aarde te hebben. Het lukte niet. Morgen maar even naar kantoor en het daar proberen.
Ik heb veel pijn en word er nu wel chagrijnig van.
Ik heb een hele slechte nacht gehad en zat vanmorgen al rond 5 uur beneden. Waarom werken de pillen niet afdoende? Ik ben moe en tranen rollen over mijn wangen. Ik kan pas 7 uur de pillen innemen en dan moet ik de paracetamol laten staan omdat ik die vannacht genomen heb. Na verloop van tijd werd het wat dragelijker. Ik heb een rot humeur. Gelukkig heeft Jerke een brede rug maar hij is nu even de bok. Niets gaat zoals het moet.
Nu naar het werk om wederom te proberen in te loggen. Helaas diende het volgende probleem zich aan wat als eerste moet gebeuren. Uiteindelijk weer naar huis in afwachting van. Overal stickers op de tafels vanwege 1,5m beleid en richtlijnen van lopen en staan. Ik stap het wel maar ook niet want er is vrijwel niemand op kantoor.
Vanmiddag contact opgenomen met de pijnpolo omdat ik van assistente Orthopedie een mail had ontvangen dat het nog wel 2 maanden kan duren voordat ik op afspraak kan komen. De pijnpoli arts zei dat ik geen spoedgeval ben en daarom op mijjn beurt moet wachten. Ik kan wel janken echt....
De pil die ik van haar heb gekregen voor pijnbestrijding blijkt pas na een week of 2 i.p.v. 1 week te gaan werken......nou lekker zeg. Mijn buurman had gelezen dat het wel 6 weken kon duren voor die pil ging werken....tjonge wat een troep he. We zijn vanmidsag bij de oprommer geweest en hebben er een rollator weggehaald ππ......voordat de pijn erger word en het lopen minder goed gaat.
Ik had gehoopt dat ik dit weekende vermindering van pijn merken. Ik kan mijn borst dus nat maken want dat gaat niet gebeuren. Ik hou me groot hoor en probeer ook geregeld een big smile op mijn gezicht te toveren.
Ik ben er zo klaar mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten