31 januari 2020

Vannacht geregeld steken in mijn lichaam...soort zenuwpijn denk ik. Het gaat van mijn knie naar mijn hoofd. Niet van te voren te bepalen waar ik zo'n steek krijg. Hierdoor was de nacht erg kort. Mijn neus en keel zijn droog. Af en toe een slokje water lost het voor even op.

Vanmorgen vroeg bloedprikken en urine inleveren voor de jaarlijkse controle diabetes en cholesterolgehalte. Woensdag heb ik een afspraak bij een huisarts en dan wordt de uitkomst besproken.

Voor de assistente was het zoeken naar een geschikte ader. Zij vertelde dat de chemo de aderen dunner maakt. Nou ja, de één zegt dat het mijn bouw is en de ander zegt dit....het zij zo.

Jerke moest ook bloedprikken. Als je dan de kleur vergelijkt van zijn met mijn bloed dan is het van mij aardbeikleur en van hem braam. Wat een verschil dan.

Ik voel me erg slap en alles wat ik oppak is zwaar. De dag is nog jong...wie weet voel ik me straks beter.

30 januari 2020
Het is half 6 in de ochtend. Ik werd wakker van  pijn van de ledematen. Had ik het net nog warm is dat in een seconde omgeslagen naar koud. Het koude zweet breekt mij uit. Ik voel me naar worden. Het kost mij moeite om te blijven staan, het lijkt of alles slap wordt.
Ik probeer mijn ontbijtje te maken......maar voel me steeds beroerder worden. Ik ben misselijk....dit is echt niet verwacht. Ik moest overgeven. Dit kost veel moeite omdat er vanmorgen nog niets aan eten in is gegaan.
Gelijk erachteraan diarree.....o jongens wat word ik verwend. 😩 Dit wordt me een dagje. Ik hoop dat ik het mis heb.
Mijn huid is ijskoud brrrr. Gelukkig heb ik nog pilletjes tegen misselijkheid. Ik heb geen koorts en heb ook geen onderkoeling.
Ik heb heel even geschilderd en we zijn even de deur uit geweest om de zinnen te verzetten. Het meest van de dag op de bank gelegen.
Af en toe een chat bericht beantwoordt. Ik heb de fitness afgebeld want dit gaat hem vandaag niet worden. Ik moest wel huilen omdat ik mij zo naar voel en toen zo fanatiek met de fitness bezig was en dat het nu niet wil lukken.
Aan het eind van de middag knap ik wat op, alleen begint de hoest weer en  mijn neus loopt vol. Hopen dat het bij dit ene moment blijft.
Ik wil gewoon weer een wandeling kunnen maken en dan niet buitenadem zijn wanneer ik van de kamer naar de keuken loop.
Het is gewoon niet leuk om zo beroerd te zijn.

29 januari 2020
Wat ben ik duf. Moest voor bloedprikken uit bed. Ik was al ruimschoots op tijd wakker. Mijn mond was droog en ik heb een nare smaak ik mijn mond. Ik wil nog niet van bed maar zal toch moeten. De bloedsuikerspiegel staat op 10.9. Wat ik eigenlijk wel goed. Deze staat meestal rond de 14 zo direct na de chemo.
We zijn na het eten nog even naar de winkel gegaan voor wat boodschappen. Daarna op de bank gaan liggen. 
Doordat de rode bloedlichaampjes laag zijn ben ik erg moe. Vandaar ook dat ik veel slaap. De bedoeling is dat mijn lichaam zelf hersteld. Wanneer dit niet gebeurd dan zal ik halverwege februari een bloedtransfusie krijgen.
Laten we hopen dat mijn lichaam een helend vermogen heeft, want een hele dag in het ziekenhuis voor bloedtransfusie en chemo.....daar bedank ik eigenlijk wel voor.
Vanmiddag ook veel geslapen. Ik denk dat de verkoudheid en hoesten op z'n retour zijn.
Dit is alleen maar een pluspunt omdat ik nu dan ongeveer meekrijg hoe deze chemo is en wat de bijwerkingen zijn.
Zeurend gevoel in mijn hoofd ....bijna hoofdpijn is er één van. O ja en dat ik een druk op mijn ogen voel.  Ik heb géén koorts of verhoging en dat is ook super fijn.
De slijmbeursontsteking plaagt mij ook niet meer. Dus eigenlijk alleen maar positief. Op dit moment neer geven en dan hopen dat ik voor het weekend weer wat beter ben.

28 januari 2020.
Ik heb best een goede nacht gehad. Niet zoveel hoeven hoesten. Had in eerste instantie een extra kussen genomen die ik schuin gezet had, zodat ik wat hoger lag met mijn hoofd. Eerst dacht ik dat het wel prettig lag maar heb het toch weer verwijderd. Ik ben wat snotterig maar al met al mag ik niet mopperen.
Nu moet ik wel om 8 uur bij OCL zijn.
Gewicht 87 prima. Ik ben gelukkig niet afgevallen. Raar om dit te schrijven. Ik wil graag afvallen, maar nu tijdens de chemo is dat niet handig.
Bloeddruk was 128/83 en zuurstof 96. Het blijkt moeilijk te zijn om in 1 keer de naald goed te prikken. Er wordt verteld dat ik kleine vaten heb. Zij prikte door het vat heen....het deed geen pijn maar leuk is anders. Toch maar weer rechts. Dit ging wel goed. Het bloed moet nu onderzocht worden en daar staat een uur voor, dus even in de wachtkamer. Het is vandaag minder druk in de wachtkamer en dat is prettig. Te vroeg gejuicht.....de wachtkamer loopt vol.
Op het nieuws wordt er over het Coronavirus gesproken.....binnen een week al 106 doden en 4500  wereldwijd besmettingen. Dit gaat snel....maar ja China is een groot land. De één vecht tegen kanker en de ander gaat onderuit door dat virus.
Als het bloed onderzocht is dan kom ik bij een andere arts dan waar ik altijd ben. Altijd spannend. Lachen zeg...... deze arts heeft weg van Hendrik Groen van de TV serie.😊 
Hij heeft naar hart en longen beluisterd en dit was in orde. Ik blijkt wel een  verhoogde infectie waarde te hebben maar dat is logisch vanwege verkoudheid en hoest.
De rode bloedlichaampjes zijn gedaald naar 5.5. Is aan de lage kant maar nog niet nodig om actie te ondernemen. Ik zit tegen bloedarmoede aan. Als het de volgende keer op 5 staat zal ik bloedtransfusie krijgen en een hele dag in het OCL moeten blijven.
Ik zal de komende tijd door dit gegeven meer benauwder en vermoeiender worden. 
Gelukkig is het hoesten nu zo goed als weg.
Het goedje wat voor de chemo wordt gegevern maakt mij suf....dus ga ik lekker soezen.
Ik heb behoorlijk liggen snurken. Om 11 uur kwam er een stel op de kamer. Uit hun gesprek maakte ik op dat zij beide door kanker getroffen zijn. We raakte aan de praat door de coldcap. Ik stelde voorzichtig de vraag of ik het goed hoorde dat zij beide ........ja dus en ook beide geen uitzicht op genezing. Twee mensen.....tien jaar jonger dan mij met twee aangenomen kinderen 😫. Hij heeft slokdarmkanker met uitzaaiingen en zij heeft een melanoom waarbij eerst 3 uitzaaiingen waren en nu 7 in de hersenen. Het raakt mij enorm. Zij hadden plezier samen en zijn stellig van plan het laatste stuk ook mooi te laten zijn. Hoelang de chemo voor hem en de bestraling voor haar levensverlengend is weten zij niet. Wat een kracht stralen deze mensen uit. Ergens hoop ik dat de behandeling die zij krijgen de kanker laat slinken en dat zij nog vele jaren van hun kinderen mogen genieten.
De middag heb ik niet meegekregen veel geslapen. 
Ik werd wakker om te plassen en dan ging ik vrolijk door met slapen. Even TV Eurovisiesongfestival 2020 gekeken. Wat zag Jan Smit eruit....hij had zo weg van Ruben Nicolai, alsof hij de tekst niet goed kon lezen.....of de bril is niet goed, nee geef mij maar de "oude" Jan. Ook Chantal was in mijn ogen erg stijfjes maar ja het zal wel zo moeten. 
Jerke maakt het eten klaar, waar ik veel zin aan heb. Witlof met aardappels en een hamburger Hawaï.

26 januari 2020
De nacht is goed gegaan. Eerst wel hoesten maar ben dan toch in slaap geraakt.
Half 8 uit bed.....is eigenlijk te laat omdat ik mijn medicijnen dan ook weer later in neem. Ik voel me belabberd. De dag start met hoesten en niezen. Zo raar dat zelfs met de paracetamol en diclofinac dat belabberde gevoel niet helemaal weggaat. Diclofinac is een ontstekingsremmer, wat nou als ik die niet slik. Misschien ben ik dan nog beroerder. Gelukkig gaat het goed met mijn heup.
Tijm en honing zou helpen bij kriebelhoest bedenk ik me opeens. Ik denk dat ik dat zo ga maken.
Mijn zwager die aan zijn tong geopereerd is maakt het gelukkig goed. De lympfen zijn schoon. God zij dank. Weer een zorg minder. Langzaam aan moet hij leren vast voedsel te eten. Hij praat nu nog met een dubbele tong, schrijft hij in een groepsapp. Er is natuurlijk wel wat verwijderd achterin zijn mond.
Hij hoeft geen bestraling of chemo, wel blijft hij onder frequent onder controle.
Hij heeft de serie Games of Thrones gekocht, die hij rond kerst bij mij heeft achtergelaten. Ik ben er mee begonnen maar denk niet dat ik het afkijk. Wat een wreedheid. De serie is prachtig gemaakt. Je houdt er van of niet. Ik denk dat ik moet passen. Het trekt wel.....maar ook weer niet. Ik kan zo slecht tegen dit geweld.  Ook al weet ik dat het trucage is, het oogt zo echt.
Ik probeer vandaag weer een beetje te schilderen of te knutselen. Even mijn zinnen verzetten. Het kost mij veel energie om mijn hoofd erbij te houden. Ik heb het maar weer weggezet. Samen met Jerke wat met karton aan het maken....dit heeft tijd nodig. Het is weer eens wat anders. Jerke doet het meeste omdat hij daar handiger in is. Zijn duim werkt niet helemaal mee.
We hebben een klein rondje gelopen. Het voelde zwaar, mijn conditie is echt beneden peil.
Het hoesten is nu iets minder. Wel veel niezen.

25 januari 2020.
Het blijkt dat ik te vroeg gejuichd heb. Gisteravond rond negenen kreeg ik van die onverwachte steken. Net of iemand voodoo (pop met naaldjes inprikken) met mij deed. Het zijn dan akelige zenuwpijntjes. Weet niet meer hoe ik moet zitten of hangen. Ik was ook best warm maar trilde als een rietje. Gek genoeg gaf de thermometer onder de 38 graden aan.
Ik heb mijn pyjamabroek en sokken in eerste instantie aangehouden in bed. De sokken zijn later wel uitgegaan. Dat het zo wisselend is hoe ik mij kan voelen in de loop van de dag
De kriebelhoest is er nog steeds. Het voelt wel beter nu, maar hoe de dag afloopt kan ik nog niet zeggen. De temperatuur staat op 36,8....schiet mij maar lek.
We zijn even weg geweest en dat ging wonderwel goed. In een rustig restaurant een lunch genomen wat ons goed smaakte. In de avond ging het ook beter dan gisteren. Ik heb het idee dat ik een rib gekneusd heb, of in ieder geval er tegen aan. Want als ik hoest doet het pijn. Ik voel me verkouden maar mijn neus zit niet vol. Wel veel niezen au au. Het was een betere dag
Zo maar lekker slapen.

24 januari 2020
Het was een onrustige nacht. Koude klamme voeten en handen, en verder gewoon warm. Als ik op mijn rechterzij ging liggen hoest ik meer dan wanneer ik op de linkerzij lig. Is een dingetje omdat rechts mijn slaapzij is.
Bij het neus snuiten komt er bloed mee. Het slijmvlies in mijn neus erg droog.
Veel wakker geweest en op het laatst net als verleden week erg bezweten.
Eerst maar even afspoelen. Ik word ook koud van de nattigheid, dus is een warme douche aangenaam.
Ik kuch nog wel. Er zit op de borst een kriebel waardoor ik moet kuchen. Ik voel me ondanks de onrustige nacht wel aardig uitgerust. Mijn temperatuur is onder de 37 terwijl het zo anders voelt.
Straks moet ik weer bloedprikken. Dit houden we zo goed onder controle. De suikerspiegel was met 0,3 gestegen.
Vandaag is Ramona en Norran geweest, dit was gezellig. Ook zijn we even naar de markt geweest......nog geen uur maar goed het is niet anders. Beter even dan helemáál niet. Ik was daarna erg moe maar dit moment kunnen ze niet van mij afpakken.
Na een uurtje te hebben gelegen voel ik me weer wat beter.
Gelukkig geen buikkramp meer en geen verhoging. Ik zit weer in de herstelfase.

23 januari 2020
Ik ben gisteren een spekkoper geweest. Heb ook genoten van de visite.
Ik voelde me minder worden in de loop van de avond en sinds vanmorgen voel ik mij een heel stuk minder prettig.
Erge onderbuik krampen o jongens wat doet dit pijn. Geregeld naar het toilet. De ontlasting is overgegaan naar heel dun.....is ook niet goed. Verschrikkelijke koude handen en voeten en geen koorts. Nog geen uur erna wat warmer en 38,4. De temperatuur schommelt enorm. Ook snuit ik bloed en kuch ik veel door een kriebel, vooral bij liggen. Kortademig bij kleine stukjes lopen. Kan wel janken.
Ik heb het OCL gebeld. Na overleg met de arts is er besloten om komende dinsdag bloed af te laten nemen en dan bij hem langs te komen. Dit lag voor de week erop in de planning. Mocht het erger worden en de koorts stijgen dan moest ik weer bellen.
Knap balen zo. Als dit iedere week terugkomt dat zij  het nog 10 lange weken.
Vanmiddag kan ik dus ook niet naar de fitness. Rust wordt geadviseerd.
Het gaat op en neer. Het zijn verschijnselen die bij deze chemo horen. Verleden week dacht ik dat ik buikgriep had. De verhoging wisselt ook per uur.
Dit is echt niet leuk. Ik hoop dat ik morgen beter ben. Ik heb gisteravond Ramona juist geappt dat het beter gaat en zij komt dan vrijdag. Maar ja als ik mij morgen nog zo voelt dan moet ik afzeggen.
Vandaag tweede dag op rij het putje van de douche  met haren. Bovenop mijn hoofd wordt het dunner ook niet leuk.😔  Ik hoor mensen denken.....ach het valt wel mee....maar heb het zelf maar.

Ik had zo de hoop dat ik de uitzondering in de regel zou zijn. Ik weet wel dat het ook weer gaat groeien maar toch.
Ik moet de hoop...moed niet laten zakken......ik weet het.

22 januari 2020
De dag begint goed. Ik ben niet zo suf dan de vorige keer. Het is, denk ik, ook geen vergelijk omdat ik toen ook verkouden en beroerd was.
De injectie in mijn heup doet zijn werk prima. Het lopen gaat veel beter. 
Ik moet zo bloedsuiker prikken.  Ik ben benieuwd of deze boven de 10 is. Ik voel me niet raar of zo. Heb wel wat last van wazig zien, waarvoor ik druppels in mijn ogen doe. Tja dan zie ik even niet zo goed, maar na een korte tijd wordt het zicht beter. Niet te geloven de bloedsuiker staat precies op 10 en dat is gezien de vorige keer alleen maar goed.
Er komt straks een collega langs ....zoveel zin in.

21 januari 2020
Vannacht een enorme hoestbui gehad. Ik had het gevoel dat ik geen lucht meer kreeg.
Om 7:45 uur zitten we in het OCL met ons goede gedrag. Wat blijkt nu, dat ik om 8:45 een afspraak heb staan.🤔. Ik snap het wel dat ik het mis had.
Er is zo in de tijd om gerommeld dat we het door elkaar hebben gehaald......ik dan wel te verstaan😇 . Al met al werd ik gelukkig toch eerder geholpen.
Mijn gewicht is gezakt naar 86,6., dit is een halve kilo lager dan vorige week, maar het is te verklaren na zo'n  griepweek.
Bloeddruk  122/72 en zuurstof was 98. Hartslag was aan de hoge kant maar wat wil je.......het kost allemaal veel energie waardoor ik geregeld buiten adem ben. Ook zitten of opstaan. Na een paar seconde ging het beter. Er hoefde geen bloed afgenomen worden. De verpleegkundige heeft dit van te voren met de arts besproken in verband met koorts en verkoudheid. Ik heb haar verteld als of er onder mij  voeten bij de tenen watten zitten. Wanneer dit erger wordt dan wordt de chemo aangepast. Want als dit erger wordt kan het blijvend worden en dat is niet de insteek.
De infuusnaald wordt geplaatst in de onderarm. Hij zit maar niet echt lekker. Er wordt vloeistof door gespoten om te zien of de ader goed is en dat was prima ook omdat er bloed mee terugloopt. De naald blijft daar zitten. Dit komt omdat in de holte van de elleboog het steeds lastiger is om te prikken. Zij vertelde dat wanneer het infuus gegeven wordt het nare.....pijnlijke gevoel vaak weg gaat.
Mijn haar wordt nat gemaakt en de coldcap opgezet. Ik krijg een pilletje voor de misselijkheid (waar de suiker zo van gaat schommelen) en het infuus met spul wat mij suf maakt wordt aangesloten. Nu nog 20 minuten wachten voordat de chemo begint. 
De hele chemo heb ik mijn ogen niet open kunnen houden.....ik heb zelfs liggen snurken. De verpleegkundige vertelde dit regelmatig. Ze zei wat heerlijk dat u zo kan rusten, klinkt als muziek in de oren🤔 nou bijna. Het was niet storend zei ze.
Terug naar huis eerst naar Grou om weer spul voor hair en body te halen. Onderweg een zachte botsing gehad. Een leswagen stopte waardoor Jerke remde en de jongedame die achter ons zat ook....maar zij was te laat..... dus boem. Omdat wij uit ervaring wten dat er toch schade kan zijn hebben we haar mobiele nummer gevraagd en zijn we gelijk door gegaan naar de dealer waar vertelt wordt dat er niets aan de hand is.  Al met al 2 uur onderweg terwijl ik dan eigenlijk te moe ben om uit mijn ogen te kijken. Toen we thuis kwamen een broodje gegeten, wat heerlijk smaakte, knok out benop de bank. Ik  heb weinig van de rest van de middag meegekregen.
Ik ben nog suf. 

20 januari 2020
De nacht is goed gegaan, geen dromen en niet halverwege de nacht eruit. Ik ben wel op tijd uit bed gegaan anders gaat de pillenhuishouding door de war. Ik heb 2 soorten pillen die ik 3 x daags moet in nemen. Dit betekent dat ik 7 uur in de ochtend begin en dit werkt voor mij het beste.
Vanmorgen zijn we gaan wandelen en dit ging zo goed dat we de tijd niet in de gaten hebben gehouden. We hebben een uur gelopen oei oei als dot maar goed blijft gaan met mijn heup.
Mijn neus is open maar ik ben er nog niet helemaal vanaf. Ik heb Jerke geholpen met wat spullen van boven naar beneden te krijgen. Ik gaf het aan zodat we beide de trap niet op of af hoefde. Dit was een behoorlijke aanslag op mijn conditie, waardoor ik daarna even op de bank ben gaan liggen.
Om 16:00 uur ben ik naar de fitness gegaan. Ik heb niet het hele programma gedaan, dit werd mij ontzegd. Zij zei, dat eerst die injectie zijn werk maar doen in de heup.
Toen ik ging roeien keek ze mij doordringend aan, ik dacht dat ik het verkeerd deed.🤔 Bij de loopband kwam ze naast me staan en vroeg hoe ik me voelde omdat ik er wel erg witjes uitzag. Mwa.......kan beter natuurlijk want mijn heup speelde op. Ik moest direct stoppen.
Ze stelt voor dat ik in plaats van lopen ga fietsen, dit is minder belastend.
Nu voelt mijn voeten vreemd. Het lijkt net of er watten tussen de rand van mij tenen zit. Ik ben als de dood dat dit een voorteken is van neuropathie. Morgenochtend vroeg zal ik dit direct aankaarten.
Doordat ik aan de diarree was ben ik wel iets afgevallen maar verder geen rare dingen.
Het eten smaakt me prima. Soms trek ik mij neus op bij zuivel, maar ja ik moet voldoende eiwitten binnen krijgen.

19 januari 2020
Wat een rare nacht. De laatste tijd heb ik ook weer nachtmerries. Jerke zorgt dat ik er weer uit kom. Wat ik droom weet ik dan bijna niet meer. Meestal schrik ik van de gezichten die op mij afkomen.
Rond vieren even van bed om te plassen en weer even dampo onder mijn neus, want die zat behoorlijk dicht. Het is erg benauwd wanneer je niet goed door de neus kan ademen. Ik had een droge strot dus ook even wat water gedronken.
Jerke was een bos aan het om zagen...... wat mij stoorde. Ik ben uiteindelijk toch weer in slaap gevallen. Wat niet zo vaak voorkomt is, dat ik rond achten even wakker werd en de puf niet kon vinden om eruit te gaan. Rond negenen kwam ik badend in het zweet wakker. Had wederom een nare droom...
Mijn nachtponnetje was nat waardoor ik het koud kreeg.  Eerst maar even onder de douche. Nu voel ik pas hoe glad mijn huid is, de beharing is al aardig weg op mij gezicht, armen en benen. Dit voelt raar. 
Mijn verkoudheid wordt minder. Ik ben nog wel moe. Als ik mijn armen boven mijn hoofd wil doen is dit erg zwaar.
Gelukkig gaat het goed met mijn been. Ik was het zo zat om binnen te zitten dat we, na het ontbijt, zijn gaan wandelen. Wow jongens.....wat een heerlijk weer en we hebben 40 minuten, 1,7 km gelopen. Ook even mijn zinnen verzet en met waterverf bezig geweest. Na de lunch trok de zon ons naar buiten. Ik weet niet wat mij overkwam maar zo'n zin om weer een stuk te lopen....nu wel iets korter maar toch 26 minuten, 1.2 km. Bij thuiskomst ben ik gaan liggen want werd overvallen door moeheid. Binnen no time was ik in slaap. Na een klein uurtje was ik weer oké. Ik heb nog even aan mijn project geverfd, wat er al erg goed uit gaat zien.
De dag is ondanks de moeheid een succes. Zo blij dat ik weer normaal kan lopen in plaats van krukken.  Het mooiste vind ik nog dat de pijn zo snel vergeten word.
Zo vreemd om morgen niet naar het OCL te hoeven. Wel fijn om nog een dagje te kunnen bijkomen van de verkoudheid. Zo kan ik dinsdag beter de chemo in.

18 januari 2020
Gisteravond dacht ik dat ik aan het opknappen was, maar nu het ochtend is, gaat het nog niet goed. De verkoudheid is sterk aanwezig. Ik heb koorts.....boven de 38. Weet eigenlijk niet goed wat ik moet doen....ja uitzieken. De temperatuur moet ik wel in de gaten houden en veel drinken om uitdroging te voorkomen. Omdat ik in een risico groep zit moet ik er ook niet lichtzinnig over zijn.
Gelukkig gaat mijn been beter. Ik moet rustig aan doen.....nou deed ik ook al niet veel dus zal dat geen probleem zijn.
Even naar buiten wat frisse lucht opsnuiven en wat boodschappen gehaald. In huis hebben we de luchtreiniger aangezet, zodat het huis ook weer fris zou ruiken bij thuiskomst. Dit is gelukt.
Na de lunch de kast boven opnieuw ingericht maar halverwege voelde ik me erg moe worden. Ik ben op de bank gaan liggen heb zeker 45 minuten geslapen. Nu voel ik me weer prima. Geen koorts en geen verstopte neus. Wel veel niezen. Hoop zo dat het de goede kant opgaat.

17 januari 2020
Gisteravond laat nog met OCL gebeld omdat mijn temperatuur 38,5 was. Komt dit door de chemo of toch door een buikgriep....zeg het maar. Zij adviseerde om de temperatuur in de gaten te houden. Als deze meer zou stijgen moest ik naar het ziekenhuis komen. Gelukkig is dit niet nodig geweest. Wel een onrustige nacht gehad. 
Vroeg uit bed. Neus dicht en kramp in mijn buik. Ik loop zowat leeg. Mijn been is ook erg aanwezig. Ik kan wel huilen....zo beroerd voel ik me.
Ik moet bloedprikken.......De bloedsuikerspiegel was naar 11,6 gegaan en dat is toch weer hoger. 
Ik vroeg aan de assistent of er misschien toch een plekje was voor de injectie in mijn heup, omdat ik erg veel pijn heb.
Nu moet ik zeggen dat deze assistente er echt alles aan zal doen om dit voor mij waar te kunnen maken. Ze beloofde mij te bellen als er een plekje vrij zou komen. Binnen 30 minuten belde ze dat ik vandaag voor de injectie mag komen. Zij vond maandag ook wel ver weg. Ooo zo blij met haar. Dus uurtje later weer naar de huisarts. Mijn eigen huisarts is vervroegd met zwangerschapsverlof gegaan en kwam ik bij een andere arts. 
Het duurt wel even voor de injectie goed ingewerkt is.
Ook werd mijn bloedsuiker gesproken. Aan het eind van de maand wordt er bloed geprikt wat een periode van 6 weken beslaat en moet ik urine inleveren. Aan de hand van die uitkomst zal de metformine bijgesteld worden.
Als de suikerspiegel te hoog blijft zal dit niet goed zijn voor mijn lichaam. Lange tijd te hoge bloedsuikers geeft schade aan hart, ogen, nieren en voeten. Daar zit ik niet op te wachten.
In de loop van de middag merkte ik dat de pijn minder werd in mijn heup en ging het lopen beter.
De buikgriep is nog niet weg. Ik voel me echt ziek. Ramona en Norran laat ik deze week ook niet komen😔. Had hen graag willen zien maar ik ben te ziek.
Jerke begint ook te snotteren. 
Wie weet gaat het morgen beter.

16 januari 2020
De nacht is ook met horten en stoten gegaan.
O jongens wat voel ik me belabberd. De verkoudheid zet onverminderd door. Waterige ogen en een verstopte neus. Gelukkig geen kramp in mijn buik.
Ik zou vandaag naar de plastisch chirurg maar moet deze afspraak verschuiven. Vandaag schiet de fitness er ook bij in. Het is niet slim om daar te zijn, bij alle kwetsbare lotgenoten.
Mijn zwager is gisteren geopereerd aan zijn tong. Hij heeft een flink litteken in de hals. Ik dacht dat hij via de mond werd geholpen maar is hij via zijn hals geholpen. Hij krijgt eerst sonde voeding. De operatie duurde 6 uur.
We hebben contact en dat is al heel mooi.
Ik heb het wisselend warm en koud. Ook is het gevoel van ziek zijn per uur anders.....tjonge wat kan een mens zich beroerd voelen.
OCL belde dat het geen probleem zou zijn als ik een injectie in mij heup zou krijgen. Ook mag ik van naproxen naar diclofinac. Gelijk de huisarts gebeld maar jammer genoeg is het zo druk dat ik maandag pas voor de injectie kan komen. Dat duurt nog 4 dagen en dat is erg lang als je pijn hebt. De diclofinac moet met de arts besproken worden.

15 januari 2020
Ik word wakker rond 4 uur. Mijn neus dicht en mijn oogleden plakken aan elkaar. Zou ik nu toch geveld worden door een verkoudheid?
Niet lang erna begin ik kramp in mijn buik te krijgen. Je wilt niet weten hoe dit voelt.😣
Ik heb geen laxeermiddel gebruikt....het gaat allemaal vanzelf met de nodige krampen, wat voelt als weeën.
Zo denk je dat het over is maar dan blijkt dit niet zo te zijn. O hemel hoop dat dit niet te lang duurt. 
Het lopen gaat ook nog niet goed. Zo apart.....het ene moment denk je dat de pijn weg is en loop ik redelijk goed en dan opeens bam en het lukt niet meer. Vanmorgen vroeg met de stick over de heup en bovenbeen heen en weer en de rek oefening gedaan. Dit is mijn been optrekken en zorgen dat de heup en bilspier opgerekt worden.....niet echt prettig.
In de loop van de ochtend heb ik wel weer lucht......dus dat is alvast mooi meegenomen. 
Nu weet ik niet of deze verkoudheid en buikkrampen door de chemo komt.
Ik heb vele dutjes gedaan. Voel me slap en moe. Dit kan omdat mijn rode bloedlichaampjes erg laag staan.
Het is nu avond en heb geen kramp meer gehad sinds 16:00 uur. Het zou mooi zijn dat dit het was.
Mijn eetlust is goed,  geen bijsmaak of afkeer van eten.
Morgen heb ik een afspraak bij de plastisch chirurg dus hoop ik dat ik me goed genoeg voel om er heen te gaan. Zij is natuurlijk benieuwd hoe de borst herstelt en zal ze kijken of ze wat voor mij kan betekenen. Ik denk zelf dat dit na 31 maart 2020 pas gaat gebeuren.

14 januari 2020
Het medicijn wat gisterochtend is ingespoten, voor de chemo, werkt nog steeds door. Zelfs na een nacht slapen nog slaperig.....duf, moe.
Mijn neus is droog van binnen en mijn ogen voelen ook niet goed. Vandaag staat bloedprikken en fysio op het programma.
Het lopen lijkt goed te gaan.......tot er iemand opeens aan een touwtje trekt en het niet meer lukt om goed te lopen. Tjonge jonge wat doet dit pijn. Strompelend aan Jerke's arm naar de huisarts. De bloedsuikerspiegel staat op 10.8. Had ik wel verwacht. Vrijdag zal deze wel minder zijn. Daar gok ik op.
Later deze ochtend weer naar het gezondheidscentrum nu voor de fysio. Zij heeft toch haar bedenkingen en ik ook dat er wat anders zou zijn. Omdat de pijn er niet constant is bestaat er twijfel of het een slijmbeursontsteking is.
Zij bekneep de heup en zegt dat het niet echt stijf is. Ze begint het stijve gedeelte te masseren maar krijg het niet weg. Dan maar dry needling. De vorige keer had zij dit ook gedaan en zij was verbaasd dat de blauwe plek.....eigenlijke bijna zwart nog aanwezig was. Ik moet een andere oefening doen en met de stick erover rollen. Ik moest i.p.v. 3x2 paracetamol, 4x2 in aan nemen en als het dan nog niet wil met huisarts overleggen hoe nu verder. Onverwachts even visite gehad. Wat ik erg leuk vond, alleen had ze er niet zoveel aan..... het was goed zo.
Vanmiddag werd ik door de verpleegkundige gebeld. Zij vroeg hoe het met mij gaat. Dit heb ik haar verteld. Wat ik hierboven geschreven staat. Zij vertelde dat die grote spuit een paar dagen doorwerkt, dus logisch dat ik nu ook zo moe ben. 
Ik heb haar gevraagd of ik voortaan een verpleegkundige kan krijgen die in 1x goed kan prikken. De dame van gisteren prikt niet in 1 x goed. Dit blijkt lastig te zijn maar ze zou haar best doen om dit op te lossen. Ook vroeg ik waarom er opeens op andere dagen chemo gegeven wordt. Volgende week is hetop dinsdag en die week erop ook en dan op woensdag......ook hierin gaat zij kijken of dit anders kan.
Zij gaat met Dr Fiets bespreken wat ik kan doen met de slijmbeursontsteking. Er wordt geopperd om dyclofinac te nemen maar dan kan de rode bloedlichaampjes verder dalen.....tja en dat willen we niet, ook al is er controle op. Ook een injectie in de heup zal besproken worden.
Het is weer veel info.

13 januari 2020
Gisteren bij Els geweest en die heeft aardig haar best gedaan om mij beter te laten voelen. Ik heb veel pijn aan mijn been tijdens lopen ook daar heeft zij getracht verlichting in te geven. Ik was ook rillerig en vermoed dat er een verkoudheid aan zit te komen. Mijn keel is gevoelig.
We hebben wel een stukje gelopen...tussen de buien door.
Ik heb een slechte nacht gehad.....heel onrustig.
Vandaag gaat het circus weer beginnen. Ik had de verpleegkundige waar het niet gelukt om gelijk goed te prikken. Bij de tweede keer zat de naald gelukkig goed. 
Ik ben iets afgevallen en het gewicht staat weer op 87,2 bijna het gewicht waar ik mee begon. De bloeddruk was 121/80.  Nu wachten op de uitslag van het bloed. Kan er wel gestart worden met de nieuwe chemo. 
De arts is tevreden maar concludeerde wel dat de vorige chemo mij best een opdonder heeft gegeven. De rode bloedlichaampjes staat nu op 6.1 dus laag, waardoor de moeheid en duizelingen meer gaat spelen. Hij vertelde dat het meestal rond de 6 blijft hangen. 
Ik heb voor mijn ogen druppels gekregen omdat wazig zien symptomen zijn van de chemo.
Vervolgens zegt hij dat we de kuur kunnen starten en dat deze beter te verdragen zou zijn dan de eerste kuur. Ik krijg geen injectie meer voor de witte bloedcellen. Ook geen 5 pillen mee naar huis maar 1 pilletje.....scheelt enorm.
Ik ben lichtelijk gespannen omdat de verhalen van lotgenoten zo uitéén lopen.
De coldcap wordt op mij  hoofd geplaatst.
Er wordt een goedje in gespoten waar ik slaperig van kan worden. Dit is om de allergische reactie van de chemo te onderdrukken. Nu is het afwachten en hopen dat ik er zo doorheen fiets.
Mijn zicht is minder en ik voel me wat slaperig worden. Ik heb het koud. De coldcap voelt kouder. Er is een extra dekbed op gegaan.
Ik voelde me wegzakken. Door mijn gesnurk schrok ik weer wakker. Nog even volhouden.
Gelukkig geen rugpijn of tintelingen en handen en voeten.  Straks uitrusten op de bank. Omdat ik me niet fit voel ga ik niet naar de fitness vandaag.
Gelukkig voelt mijn keel weer okee, maar ik ben ontzettend moe.

11 januari 2020
Gisteren bloed laten prikken nuchter, deze was hoger dan dinsdag. De assistente zei dat het niet zo erg is.  (9,8).
Nadat we thuis wat hadden gegeten zijn we naar de markt in Leeuwarden gegaan. Nu had ik de ijdele hoop dat het lopen wel goed zou gaan. Nou vergeet het maar. Elke stap was pijnlijk echt niet leuk. 😭 Toen hebben we een tijdje gestaan en opeens lukte het om beter te lopen, maar na 15 minuten zijn we weg gegaan omdat het toch niet gied lukte.
We zijn naar mijn zus gereden. Ja het is een lange rit, maar ik verlangde zo naar haar en haar man, dat we de gok hebben genomen. Bij het uitstappen kon ik niet goed lopen.........de pijn was er weer. 
Reken maar dat dit enorm veel met mij doet. Emotioneel zat ik er al doorheen en ik ben ook moeier dan anders. 
Het was reuze gezellig en gelukkig gaat het met mijn zus beter. We hadden een hotel geboekt omdat terugrijden te belastend is. 

Vandaag kwam ik met stekende pijn in mijn  heup wakker. Ik heb wel goed geslapen maar voelde me niet uitgerust. Jerke heeft mijn pijnlijke heup onderhanden genomen.
In vlagen heb ik de terugreis meegemaakt, ik viel steeds in slaap. Thuis aangekomen ben ik op de bank gaan liggen en vervolgens weer een uur geslapen. Het is ook wel een week geweest, waar veel gebeurde, wat de nodige energie heeft gekost.
Laat in de middag kwam Christa nog even langs. Het doet mij goed dat zij haar leven zo goed op de rit heeft. In april 2020 heeft zij examen bij het bedrijf waar ze werkt. Ik ben trots op haar. Ik kan zo lekker tegen haar aanpraten......heerlijk.
Nu wel weer onderuit op de bank. Morgen ga ik naar Els Tuinhof die mij voorbereid op de komende chemo. Het doet mij goed en daar gaat het om.

9 januari 2020
Ik ben erg emotioneel. De slijmbeursontsteking is zo aanwezig. Het ene moment gaat lopen redelijk tot goed en tien minuten later loop ik als een kreupele. Stomme chemo ook😠 het is net drank, maakt meer kapot dan je lief is.
Gisteren was het een dag vol onhebbelijkheden. Niets lukte gelijk.  De auto van Ramona en Stewart rookte, dus moest zij met Norran uit de auto. Bij de buren werd de coniferenhaag met kettingzaag weggehaald, wat enorme herrie gaf en de nodige problemen. De machines die deze knapen gehuurd hadden waren niet degelijk. Bij de graafmachine liep de rupsband eraf en blijkt de tuin van de buren 40 cm hoger dan de weg te liggen.....dus de schutting moet hoger.  De kettingzaag bleek ook te slap te zijn. Irritatie alom.... De buurvrouw kwam vragen hoe het met mij was en moest opeens huilen. Ik wil niet in deze situatie zitten waar alles misgaat.
De stick die ik gebruik voor de pijnlijke plekken, veroorzaakt ook pijn. Dit zou niet uitmaken wanneer ik er weer normaal door kan bewegen.
Ook de rekoefening is niet prettig om te doen.
Vandaag naar de psycholoog. Ik heb daar veel kunnen praten en dat lucht op. Ik heb er ook gehuild.
Mijn collega's zouden komen maar het lukt hun niet een leenauto te krijgen😔.....het is niet anders maar wel zuur. Heb er zo naar uit gekeken. Ik besloot om naar mijn werk te gaan om hen te verrassen. Nou dat waren ze en ondanks mijn emoties was het gezellig. Het voelde alsof ik mijn familie weer zag. Een warm gevoel heel vertrouwd..
Vanmiddag fysio fitness......kijken wat ik kan doen. Het programma wordt zeker aangepast. 2 keer gefietst en dan wat rek en trek oefeni ben voor mijn armen en 70 kg weggeduwd met de benen. 
Het lopen gaat nu iets beter, soms zak ik er doorheen 😔
Deze dagen zijn emotioneel de ergste dagen.....bah bah bah.
Laat het een droom zijn waar ik snel uit zal ontwaken.

7 januari 2020
Vanmorgen bloedsuiker geprikt nuchter. Deze staat op 9,2 dus prima, gezien de omstandigheden. Bij de fysiotherapeute wordt vastgesteld dat, doordat ik een "verkeerde" manier gevonden heb om te lopen, alles vast zit. Mijn heup is stijf en  verkrampt. Zij gaat dit met dry neadling en massage weer wat soepel maken. Het stikt van de knopen in mijn bovenbeen, heup en bil. Het is niet prettig wat ze doet maar het werkt wel. Gratis bloeduitstorting. Er wordt mij aangeraden om niet te veel te gaan lopen en het fitnessprogramma moet opnieuw bekeken worden. Ik heb ook een pijnstok meegekregen

Hiermee moet ik over de pijnlijke plekken heen rollen.....zij benadrukt dat ik dit best mag voelen. Het is om de spieren los te maken. Als het mij niet lukt moet ik Jerke vragen mij te "pijnigen". Ze stelt voor dat ik probeer om te gaan fietsen.....buiten wel te verstaan. Ook moet ik mijn been schuin optrekken om  de spieren van mijn bil en bovenbeen op te rekken.. 
Toen ik de praktijk verliet liep ik al veel beter. Na de lunch ben ik gaan fietsen. Het is koud dus das om en wanten aan. Ik vind de fietstocht geweldig, langs Doniastate de kinderboerderij. Mooi ritje. Er liep een golden retriever en ik schiet gelijk vol....tjonge wat mis ik Sil. Zijn kop op mijn schoot om mij te troosten. Zijn zachte vacht om te strelen....Hij is bij a 1 jaar dood 😔, waar blijft de tijd). . 
Ik heb gehuild want er komt opeens veel naar boven. Ook de mensen die mij ontvallen zijn.....het lijkt of de tijd rap voorbij gaat. Geen tijd nemen....gunnen om dingen te verwerken. pffff dit komt ff binnen nu. Ik heb echt een emotionele dag. Gisteren in de groep vertelde er één dat haar tumor gegroeid is ondanks de chemo. We mogen dan allemaal positief zijn maar dit doet wel wat met ons/mij. Zij wordt doorgestuurd naar ander ziekenhuis die meer specialisme heeft. Hoe ver wil je gaan..... hoelang is er hoop....ja zolang er leven is.
Wat is het leven hard.
Morgen komt Ramona en Norran.....even iets leuks.

5 januari 2020
Ik heb 6 uur geslapen maar nog niet uitgerust.  Mijn heup blijft vervelend. Het is moeilijk om goed te lopen, omdat dit pijnlijk is. Omdat ik me niet wil neer geven zijn we naar buiten gegaan, het is goed wandel weer.
We zijn een blok om geweest en dat ging redelijk goed. Het was eerst opgang komen maar uiteindelijk ca.. 40 minuten gelopen. Het werd wel minder tijdens het lopen, maar we hebben het toch maar weer gedaan.
Mijn haar wordt boven op het hoofd dunner. Langzaam aan wordt de hoofdhuid zichtbaar. Ik kan het nog wat verdoezelen door mijn haar anders te modelleren. Dat ik nog zoveel haar heb is een wonder. Als ik de 13e naar de OCL arts gaat zou hij vast verbaasd zijn. Geregeld word ik verras door een opvlieger die ik voor de chemokuur niet eerder heb gehad. De duizelingen heb ik vandaag niet gehad, wel dat ik mijn hartslag mijn oor hoor of suizen😕. Nu hopen dat dit ook van tijdelijke aard is.
Het wordt een week meteen aantal afspraken maar ach alles voor het herstel.

4 januar 2020.
Het ziet er naar uit dat deze dag ook niet gaat zoals ik wil. De slijmbeursontsteking in mij heup zit mij behoorlijk in de weg. Lukt het niet op de ene zij te liggen door de lipoom zit de andere heup wel te zeuren. Echt niet leuk.
Vanmorgen OCL gebeld in verband met de kleur van de urine. Ik drink genoeg water en ander producten maar mijn urine blijft donkerder van kleur. Ik bedoel als je genoeg drinkt is urine heel licht geel of zelfs transparant van kleur.....zoals normaal ook bij mij. Maar deze keer dus niet. 
De verpleegkundige stelde mij gerust en vertelde dat deze verkleuring ook door gebruik van Naproxen kan komen. Hoe simpel kan het zijn. Hij had nog niet eens in het systeem gekeken met wie hij sprak. Voelde me gelijk beterder maar de zin om iets te doen is er niet. 
Ik voel me niet fit.....slap en moe.....het lijkt bijna op uitgeput maar waarvan.🤔
Net een biefstukje gegeten had ik zo'n zin in, maar de smaak van vroeger.....die krijg ik niet..😕
Ik heb vanmorgen het naslagwerk gelezen van de chemo die komen gaat. Het lijkt mij heftiger dan de eerste chemo. Dan ga ik uit van de bijwerkingen die ik lees, maar ja bij paracetamol staan ook bijwerkingen die je kan krijgen maar toch niet krijg. Ik ga het meemaken.

3 januari 2020
Vandaag moest ik in de ochtend bloedprikken, maar zo dom.....ik heb gegeten. Gelukkig zijn ze niet boos en kan ik vanmiddag nog terecht. Dan moet ik wel zorgen dat ik voor 12:00 uur de lunch moet nuttigen. Dit gaat zeker lukken. Ik voelde me al niet zo lekker en had het gevoel dat de suikerspiegel ruim boven de 15 zou zitten. 
We waren de kast van de bijkeuken opnieuw aan het indelen. Ik was super enthousiast begonnen, maar binnen het uur werd dit al anders.
Mijn hoofd voelde raar en darmen gingen te keer en voelde me immens moe worden. Gelijk na de lunch ben ik op de bank gaan liggen. Mijn hoofd tolde ......oooo als ik dan maar even een dutje kan doen.
Een ienimienie dutje kan wonderen doen. Langzaam weer op gang komen. Voordat we naar de huisarts zouden gaan, zijn we naar de winkel gelopen en weer terug naar huis. Gelukkig knapte ik wat op....ondanks dat het regende was het wel even een lekkere wandeling.
De assistent van uw huisarts heeft mij geprikt en de suikerspiegel stond op 10,9 veel lager dan wat ik had verwacht. Ik was best opgelucht, anders zou er,denk ik, weer een pilletje bij komen. We hebben nu de afspraken doorgezet tot aan eind januari 2020. Ik heb de afspraken op de koelkast geplakt zodat ik niet zomaar eten pak.
Hierna ging het beter met mij. Misschien toch wat gerustgesteld.
Morgen maar weer verder zien.

2 januari 2020. 
Gisteravond de bank verruild voor het bed. Tjonge wat kan een mens kleine slaapjes doen. Het mooiste is wanneer ik de nacht door kon slapen. Omdat ik veel drink om die chemo zo snel mogelijk uit mijn lichaam te krijgen hoort hier ook veel plassen bij. Daarbij komt bij dat mijn mond droog is waardoor ik ook meer drink. Dus wel 3 x uit bed geweest en dan niet gelijk doorslapen 
Vanmorgen half 7 eruit met toch wel wat energie. Ik heb een beetje opgeruimd wat een voldaan gevoel heeft gegeven. Daarna was ik moe. Mijn ledenmaten voelde zwaar aan. Het borrelt in mijn buik.  Jammer genoeg bij stil liggen spontaan draaiingen in mijn hoofd. De alarmbellen rinkelen dan al maar bij het lezen van een bijsluiter van een medicijn, die ik gebruik, blijkt dat het daarvan kan komen. Ergens hoop ik dit, want als het toch het evenwichtsorgaan is dan moet ik daar ook weer achteraan.
Vanmiddag kwamen twee collega's langs, dit was erg gezellig. Beetje bijpraten hoe het op kantoor is .....en natuurlijk ook over onze gezondheid. Toen zij weggingen was ik moe.
Ik ben al van 10 september 2019 thuis en mis mijn collega's zeker. Ik ben wel in november nog eens langs geweest maar had liever nog eens langs gegaan. Maar ja tussen willen en kunnen zit een gat. Hoe ik me voel is niet weg te poetsen. Zo voel ik me goed en even later😥 ......daar is geen pijl op te trekken.
We hebben beide veel aan ons hoofd waardoor we ook afspraken e.d. vergeten. Gelukkig worden we er niet op afgerekend maar begrijpen ze het. Toch alles maar opschrijven.
Ik hoop dat morgen beter gaat.