11 januari 2020
Gisteren bloed laten prikken nuchter, deze was hoger dan dinsdag. De assistente zei dat het niet zo erg is.  (9,8).
Nadat we thuis wat hadden gegeten zijn we naar de markt in Leeuwarden gegaan. Nu had ik de ijdele hoop dat het lopen wel goed zou gaan. Nou vergeet het maar. Elke stap was pijnlijk echt niet leuk. 😭 Toen hebben we een tijdje gestaan en opeens lukte het om beter te lopen, maar na 15 minuten zijn we weg gegaan omdat het toch niet gied lukte.
We zijn naar mijn zus gereden. Ja het is een lange rit, maar ik verlangde zo naar haar en haar man, dat we de gok hebben genomen. Bij het uitstappen kon ik niet goed lopen.........de pijn was er weer. 
Reken maar dat dit enorm veel met mij doet. Emotioneel zat ik er al doorheen en ik ben ook moeier dan anders. 
Het was reuze gezellig en gelukkig gaat het met mijn zus beter. We hadden een hotel geboekt omdat terugrijden te belastend is. 

Vandaag kwam ik met stekende pijn in mijn  heup wakker. Ik heb wel goed geslapen maar voelde me niet uitgerust. Jerke heeft mijn pijnlijke heup onderhanden genomen.
In vlagen heb ik de terugreis meegemaakt, ik viel steeds in slaap. Thuis aangekomen ben ik op de bank gaan liggen en vervolgens weer een uur geslapen. Het is ook wel een week geweest, waar veel gebeurde, wat de nodige energie heeft gekost.
Laat in de middag kwam Christa nog even langs. Het doet mij goed dat zij haar leven zo goed op de rit heeft. In april 2020 heeft zij examen bij het bedrijf waar ze werkt. Ik ben trots op haar. Ik kan zo lekker tegen haar aanpraten......heerlijk.
Nu wel weer onderuit op de bank. Morgen ga ik naar Els Tuinhof die mij voorbereid op de komende chemo. Het doet mij goed en daar gaat het om.