26 januari 2020
De nacht is goed gegaan. Eerst wel hoesten maar ben dan toch in slaap geraakt.
Half 8 uit bed.....is eigenlijk te laat omdat ik mijn medicijnen dan ook weer later in neem. Ik voel me belabberd. De dag start met hoesten en niezen. Zo raar dat zelfs met de paracetamol en diclofinac dat belabberde gevoel niet helemaal weggaat. Diclofinac is een ontstekingsremmer, wat nou als ik die niet slik. Misschien ben ik dan nog beroerder. Gelukkig gaat het goed met mijn heup.
Tijm en honing zou helpen bij kriebelhoest bedenk ik me opeens. Ik denk dat ik dat zo ga maken.
Mijn zwager die aan zijn tong geopereerd is maakt het gelukkig goed. De lympfen zijn schoon. God zij dank. Weer een zorg minder. Langzaam aan moet hij leren vast voedsel te eten. Hij praat nu nog met een dubbele tong, schrijft hij in een groepsapp. Er is natuurlijk wel wat verwijderd achterin zijn mond.
Hij hoeft geen bestraling of chemo, wel blijft hij onder frequent onder controle.
Hij heeft de serie Games of Thrones gekocht, die hij rond kerst bij mij heeft achtergelaten. Ik ben er mee begonnen maar denk niet dat ik het afkijk. Wat een wreedheid. De serie is prachtig gemaakt. Je houdt er van of niet. Ik denk dat ik moet passen. Het trekt wel.....maar ook weer niet. Ik kan zo slecht tegen dit geweld.  Ook al weet ik dat het trucage is, het oogt zo echt.
Ik probeer vandaag weer een beetje te schilderen of te knutselen. Even mijn zinnen verzetten. Het kost mij veel energie om mijn hoofd erbij te houden. Ik heb het maar weer weggezet. Samen met Jerke wat met karton aan het maken....dit heeft tijd nodig. Het is weer eens wat anders. Jerke doet het meeste omdat hij daar handiger in is. Zijn duim werkt niet helemaal mee.
We hebben een klein rondje gelopen. Het voelde zwaar, mijn conditie is echt beneden peil.
Het hoesten is nu iets minder. Wel veel niezen.