Nadat er verteld wordt dat er onrustige cellen in mijn borst zitten, komt er een circus op gang dat wil je niet weten.
2 augustus 2016 op mijn verjaardag is er een biopsie gedaan aan mijn aangedane borst.
Ga er maar even voor zitten want dit is wel een bizar verhaal. De arts kwam binnen in zijn gewone kloffie....dus geen doktersjas. Okee dacht ik nog, er zijn er meer die dat doen, maar dan voor nazorg.
Deze arts ging met een echo apparaat over mijn rechter borst. Ik vertelde hem dat de oncoloog een cyste had gevoeld (mogelijk). De arts zocht over de borst en zei, dat is dan heel knap van haar, want ik zie het niet op de echo.
Vervolgens met echo over de andere borst, onderwijl deed deze arts heel onhandig. Alsof het apparaat nieuw was voor hem. Nu zei hij dat hij wat kalkspatjes zag, maar niet om me ongerust over te maken. Hij klikte 7 keer om de plaats van de bioptie te bepalen.
Ik lig daar met mijn borst klem gezet in het apparaat. Overgeleverd aan deze arts. Na de nodige röntgenfoto om de diepte te bepalen stapte de arts binnen en hij had een lange dunne naald in zijn hand. Hij wilde via de zijkant de verdoving geven. De dames van het lab hielden hem tegen. Nee u moet van bovenaf de naald door dat gaatje/ uitsparing van het apparaat in de borst steken. Oké zei hij en deed wat hem verteld werd. Nou hij begreep het toch nog niet goed want hij wilde de naald al weer eruit halen, nee nee werd er gezegd u moet minsten's nog 5cm dieper. Wat voelde ik mij een proefkonijn. Toen riep ik......Hallo bent u wel arts....weet u wel hoe het werkt?
De laborante boog zich voorover en vertelde dat hij invaller is. Daar werd ik niet vrolijk van. Vlak na de verdoving kwam de holle naald die op dezelfde wijze naar binnen moest. De arts had geen idee hoever hij moest gaan. Door de nodige instructies van de laborantes lukte het om de 6 hapjes te nemen. Langs mijn gezicht liep een dun slangetje waar roodachtig vloeistof doorheen ging. Ik vroeg wat dit was. De laborante vertelde dat het zoutoplossing met bloed was om de wond schoon te houden. Ik zei...... en dit duurt een uur..? Toch raar om naar te kijken.
Nee we zijn bijna klaar verzekerde ze mij. Nu moest er nog een clip in ook met een holle naald. Uit mijn ooghoek leek het of die arts geen handschoenen aan had. De klus was geklaard maar ik voelde me er niet happy bij. De arts ging weg en ik kreeg een bakkie koffie. Ik deel mijn gevoel met de laboranten. Zij konden het begrijpen en vertelde dat de arts die de biopsie zou nemen een ongeluk heeft gehad. Er is daarom een noodgreep gedaan om een invaller in te zetten. Overigens had hij wel handschoenen aan .....huidkleur deze zijn steriel. Nu is het wachten op de uitslag.
Vandaag is het 5 augustus 2016 deze dag gaat de geschiedenis als een dag die opeens mijn/onze wereld op zijn kop heeft gezet.
5 augustus met krukken, omdat ik 1 augustus 2016 een kijkoperatie aan mijn knie heb gehad, naar de afdeling oncologie. Wie had dat gedacht dat ik hier ooit een voet over de drempel zou zetten. Het was de bedoeling om na de laatste mammografie er vanaf te zijn........
Daar zat ik dan met Jerke. De oncoloog zei het vrij snel. Het is niet goed het is kanker. Verwachtingsvol keek zij mij aan. Tja wat wordt er van mij verwacht?
Moet ik huilen.....wat is nu de bedoeling. Zij bleef mij observeren. Toen zei ik, wat verwacht je nou...., moet ik huilen....daar ben jij niet mee gebaat en Jerke en ik ook niet. Ik denk dat het behandelplan besproken moet worden.
Een zee van informatie kwam over ons heen.
Gelukkig kan de borst gespaard worden, maar deze zal wel wat uit vorm komen. Er wordt een radioactief zaadje in de borst geplaatst om zo de locatie vast te stellen, waar de chirurg borstweefsel zal weghalen tijdens de operatie. Er wordt een dag voor de operatie blauw vloeistof in de borst gespoten die naar de poortwachters in de oksel zal leiden. Ook daar wordt weefsel weggehaald om te zien of er geen uitzaaiing is.
De kanker groeit door hormonen daarom zal er hormoontherapie worden toegepast. Dat snapte ik niet, raar toch ...... hormoontherapie terwijl de kanker daardoor groeit. De oncologe merkte dat ik goed geluisterd had en corrigeerde het in anti hormoontherapie. Na de operatie zal er bestraald worden. Mocht er uitzaaiing te zijn in de oksel dan komt er chemotherapie bij. Dit is toch iets wat je niet wilt horen.
Jerke is mijn steun en toeverlaat. Ook hij ondergaat nu het één en ander. Hij moet ook aan het idee gaan wennen dat de komende tijd er anders uit gaat zien, dan wat wij voor ogen hadden.
De eerste afspraken zijn al doorgegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten