Radioloog en Anesthesist

Vandaag 10 augustus 2016 gesprekken bij Radiologie en de Anesthesist.  Zo jammer dat dit niet rond het zelfde tijdstip kon. Dit betekent dat ik twee keer die kant uit moest. Maar goed we hebben het er maar mee te doen. Om 11:00 uur staat de afspraak gepland voor de Radioloog. Het gebouw waar ik heen gaat ligt achter het MCL en heet RIF (Radiotherapeutisch Instituut Friesland). Het is er stil. Er zit een (oudere)moeder met haar zoon in de wachtkamer. Voor het eerst zo vertelde hij. Wij zijn ruim optijd. Af en toe slofte er iemand voorbij. Op dat moment realiseer ik mij pas, dat hier zieke mensen komen. Allemaal met één doel.....beter worden. Op dat moment voel ik enige spanning komen. Ik dacht gelijk aan Els Tuinhof. Ik hoor haar zeggen......voeten op de grond en zorg dat er wortels de grond ingaan.

Ik dwaal even af, want dit is te leuk om niet te vertellen. Het begon verleden jaar, toen zag ik Els tijdens een ladiesnight healings geven. Ach dacht ik wat een onzin en ben doorgelopen. Maar gek weg bleef het trekken.  Ik wilde ook een healing meemaken.  Deze healing maakte me sterk. Zo'n maand of 3 geleden heeft Els, kijk gerust op haar site  www.bysomeone-els.nl                                                    

      

wederom haar "trukendoos " voor mij geopend omdat ik veel verdriet heb omdat ik mijn zoon niet meer zie. Zij is 2,5 uur met deze healing bezig geweest. Ik was één hoopje verdriet toen ik bij haar kwam en na deze healing liep ik fluitend naar buiten. Het verdriet om mijn zoon is milder geworden, ik kan het aan. Nu geeft zij op afstand een ondersteuning en dit werkt perfect. Ook al is het wazig wat er door haar wordt gedaan en het niet uit te leggen valt, kan ik zeggen dat het werkt.

Maandag 1 augustus een kijkoperatie aan mijn knie gehad, Els heeft daarvoor een healing gegeven en een ondersteuning vlak voor de operatie. De dag erna kon ik al zeggen dat ik geen pijn meer heb. Ik kon ook beter lopen. 3 jaar terug ook een kijkoperatie aan zelfde knie gehad. Het herstel duurde weken en 8k had veel pijn.

Ik heb borstkanker en dat is verschrikkelijk maar het is goed te behandelen en daar vertrouw ik op. Had ik dit begin van het jaar gehoord...... weet ik zeker dat ik anders had gereageerd. 

Nu  weer even terug naar de Radioloog. Heb er langer gewacht dan noodzakelijk was. Er is vergeten te bellen door de receptie dat ik aanwezig ben. De radioloog onderzoekt mijn borsten. Ze vertelt dat er wordt gekozen om een borstsparende operatie te doen omdat het ten eerste een klein dinkie is en dat er met een amputatie net zoveel garantie gegeven wordt. Omdat het een borstbesparende operatie wordt moet er altijd bestraalt worden, om zo, eventueel achter gebleven cellen te vernietiging.  Er zal nog bekeken worden hoe vaak en hoeveel seconden dit per dag zal zijn,  vier weken na de operatie wordt hiermee gestart en ook voor hoelang dit moet doorgaan. Varieert in het aantal weken, maar dit kan zomaar 4 weken kunnen zijn, voor een aantal seconden tot een aantal minuten, afhankelijk wat er nodig is per dag. Het gebeurd alleen op doordeweekse dagen. De borst kan harder worden vanwege het litteken weefsel, kleiner en bij weersveranderingen zal de borst ook gevoeliger zijn. De huid kan kapot gaan door de bestraling (daar krijg ik dan zalf voor en dan is het weer binnen 3 weken hersteld) en het kan dat ik het gevoel heb dat de ribben gekneusd zijn.

Nou nou dat is nogal wat en dat allemaal om goed te herstellen. Hier schrok ik wel van. Ik weet dat ik straks ook een andere geur bij mij heb, maar na verloop van tijd wordt dit minder. Nu ik het zo typt komt het nog meer bij mij binnen.

Daarna ben ik even naar kantoor gegaan samen met Jerke. Mijn collegae waren verrast mij te zien en hadden allemaal veel interesse. Dit doet mij goed, dat zij met mij meevoelen. Dat geeft een warm gevoel. Ook heb ik al een aantal hele mooie lieve kaarten ontvangen. Echt daar ben ik zo blij mee.....ook krijg ik veel app en fb berichtjes.

Om 15:00 naar Medicatie loket, hier worden de medicijnen en nog eens doorgenomen.  Rond half 4 naar de Anesthesist. Het is steeds checken of de gegevens kloppen. Omdat ik kort geleden daar ook heb gezeten was ik zo klaar. Even de bloeddruk controleren 129/76....... mag ik niet klagen, maar het is wel hoger dan de vorige keer. Het apparaatje wat aan de vinger wordt gezet geeft het zuurstofgehalte aan. Ook dit was prima.

Zo'n dag kost veel energie. Ik prijs mij gelukkig met al die lieve mensen om mij heen. En vooral mijn partner die mij hierin steunt. 

Morgen is een rustdag. Vrijdag heb ik een afspraak met de chirurg, ik ben benieuwd.