Vandaag naar huis

20 augustus 2016. Ik heb een woelige nacht gehad. Het bed is akelig warm.  Dit komt door het speciale matras en kussen. Mijn buuf heeft twee dekens en sokken aan jaja en haar pyama. Ik alleen het MCL jasje.
De pijn onder mijn arm valt mee. Ik heb keelpijn van de intubatie. Mijn knieën voeren de overhand. Ik ben wel 3 keer van bed geweest om te plassen. De smurfenplas veranderd al.
Er is voor de nacht paracetamol neergezet en die heb ik rond twaalve ingenomen. 

Ik kan vertellen dat er een hele partij pillen voor mij waren besteld. Bij het medicatiecentrum heb ik verteld, dat ik alleen nog voedingssupplementen en voor het slapen 1 mirtezapine heb. Wat denk je........alle pillen die ik niet meer neem waren er wel een stuk of 5 per soort aanwezig. Allemaal apart verpakt in plastic. Ook een tube zalf, die ik zonodig gebruikt, zat erbij. Deze krijg ik nu mee naar huis want het mag niet voor een ander gebruikt worden. Die tube kost €26,00 bij apotheek en dan ook nog via recept huisarts. Wat een zonde dat al die pillen vernietigd worden, wat een geld verspilling.
Ik heb het MCL een paar dagen voor de operatie nog een mail gestuurd via MijnMCL dat ik minder pillen gebruikte ook welke niet meer. Dit is helaas niet meer aangepast. Dit had donderdag veranderd moeten worden. Ik heb het zo vaak gezegd.....

De verpleegkundige is al geweest om 07:00 uur voor bloeddruk, zuurstofgehalte en temperatuur. Nu wachten we op eten en wat drinken.
Mijn buuf loopt rond. Ongelofelijk wat een vrouw. Haar borst geamputeerd en loopt rond.....ze wil van het infuus af, de zak is leeg......ze loopt naar iemand die in het MCL werkt en vraagt: wilt u mij loskoppelen zodat ik weer vrij man ben...... maar helaas geen van de 3 wilde dit doen. Dus nog even vast.  

Het ontbijt twee donkerbruine boterhammen met boter en kaas met mosterd  en 1 hard gekookt ei .....mmm. Kopje thee en een beker karnemelk. Dit hebben we samen aan tafel gegeten. Na het ontbijt ben ik mij gaan wassen en heb mijn kleren aan. Nog niet volledig want de arts moet nog komen. Eindelijk de arts is er......om 11 uur. Eerst wordt mijn kamergenote bekeken. Het is bijna halt 12. De arts heeft het bekeken en geeft mij pleisters mee. De wond in de oksel lekt nog. Gelukkig mag ik naar huis. Heerlijk naar huis en dan mijn eigen draai vinden.

Ook vandaag weer mooie bossen bloemen gekregen. Mooi he, het fleurt me helemaal op

De info die ik van de chirurg heb gekregen daalt in mijn geheugen neer. Wat gaat er allemaal gebeuren. Het is niet iets dat ik even parkeer en dan over 2 weken weer oppak.....nee dit moet verwerkt worden. Ik heb ook al weer een aantal traantjes gelaten. Denk ik klaar te zijn, kan het zomaar zijn dat er nog een operatie volgt. Het is toch vreemd dat het zaadje aan de wandel is gegaan en dat de blauwe vloeistof meer binnenin de borst kwam in plaats van in de oksel.

De pijn valt mee, maar ik moet niet gek doen. Niet opeens mijn arm boven mijn hoofd of iets pakken. Als ik mijzelf niet in acht neem krijg ik alleen maar meer pijn. De wonden moeten goed genezen.
Bij koorts, roodheid of ontsteking moet ik direct OCL afdeling Z bellen. Zij zijn hierin gespecialiseerd en kunnen mij dan vertellen wat ik moet doen.
Dit typen gaat met tussen poses. Ik voel het trekken dus moet ik het even weer laten rusten.

Jerke slooft zich uit in de keuken. Hij maakt spinazie met aardappelgratin en een speciaal tartaartje mmmmm die schat

.