Wat een dag

De eerste nacht thuis. Het is zoeken naar een prettige houding om in te kunnen slapen. Dit is me redelijkerwijs gelukt. Het is uiterst gevoelig, maar heb wel redelijk goed geslapen.

Gisteren zei ik: als ik me goed genoeg voelt kunnen we wel even naar Ikea.... nu na een nacht slapen denk ik daar toch anders over. Mijn darmen zijn van streek en heb het zuur. Mijn temperatuur wisselt. Zo heb ik het warm en zo weer wat koud. Het weer werkt ook tegen. Het regent behoorlijk.

Ik heb vanmorgen even goed staan kijken waar nu eigenlijk geopereerd is. Wat zij oksel noemt, noem ik meer boven/zijkant van de borst en de andere plek zit links over mijn tepelhof heen. Ik moet 24 uur 5 dagen lang een sport bh aan ter ondersteuning.

Ik heb vanmorgen een beetje getekend. Wil de flintstones op de garagedeur hebben. Eerst maar uitproberen op een plaatje.

 

Het staat erop maar ik ben nog niet tevreden. De proporties kloppen niet. Zoals dit moet het worden

En dat is het nog lang niet.

Het kost veel energie. Ook beginnen de wondjes te trekken. Ik voel me slap....mijn haar is hopeloos. Eerst maar even douchen,

en kunnen de pleisters eraf. Toen ik de pleister weghaalde zag ik het lijntje lopen van de hechting. De borst is blauw/geel waarvan het litteken goed te zien is. Jeetje wel een flinke jaap.
De litteken die aan de zijkant van de borst zit is een dun streepje en ook hier is het verkleurd. De pijn is te dragen. Het is 10x minder dan de pijn die ik aan mijn knie heb gehad. Als ik een cijfer geef voor de pijn is dit 2....3  
Een aantal keer paracetamol is voldoende.
De douchebeurt heeft mij goed gedaan, maar nu merk ik hoe laag mijn conditie is.