woensdag 12 februari 2020

12 februari 2020/ 13 februari 2020
De dag begon mooi. Ik had het gevoel dat ik dieper kon ademen. Was het toch een goed plan om deze week de chemo over te slaan? Dr Fiets kon zijn vinger er niet opleggen of ik nu last van de chemo had of dat dit een fixe verkoudheid was...
Mijn leidinggevende is vandaag geweest en dit was een gezellig uurtje. Achteraf bezien is 1 op 1 zwaarder dan wanneer er meerdere zijn, omdat er dan meer mensen wat kunnen zeggen. 
We zijn rond een uur of 11 even uit huis geweest. Paar boodschappen gehaald. Het ging verbazingwekkend goed. Ik merkte wel dat ik moe werd, maar hoesten en kortademigheid viel mee.
S 'middags  de trap op kostte me minder moeit, alhoewel ik boven best moest uit hijgen.
Na het avondeten begon ik te hoesten en kreeg ik het benauwd. Mijn huid was warm maar ik zat te rillen. Vanaf 19:00 uur voelde ik me meer en meer benauwder....kortademig worden. Temperatuur schommelt tussen 36,9 en 37,9. Dit was per half uur van laag naar hoger of andersom. Om 22:00 toch maar even met OCL bellen. Na overleg moest ik naar de spoedeisende hulp komen.
Hoestend en met gebrek aan lucht werd ik een kamer ingeduwd in een rolstoel.
Er waren verschillende verpleegkundige om mij heen. Steeds weer het verhaal vertellen en maar hoesten en geen lucht meer hebben. Er nam iemand bloed af. Ze zette vier kleine flessen met vloeistof neer. Soort miniatuurtjes met alcohol, die grote en vorm. In elk zou 10ml bloed moeten wat op kweek wordt gezet. Eerst maar een ader zoeken. Zij had er zomaar 1 die vrij snel de buisjes gevuld had. Ook nog een aantal buisjes. Ik vroeg haar of ze voor tempo team werkte.....dit was vroeger een reclame waarin iemand leeg gehaald werd met bloed.....šŸ˜Šgrapje.....gelukkig niet. Mijn bloeddruk werd gemeten en er werd een hartfimpje gemaakt. Ook zo'n rubberding op de vinger om te zien hoe het zuurstofgehalte is. Die stond op 88. Dus zuurstof erbij 3 liter. Vervolgens moesten er wederom longfoto's gemaakt worden. Bij terugkomst werd via het infuus zoutwateroplossing gegeven. Het werd iets rustiger maar het was lang nog niet goed.
De dienstdoende assistent arts kwam mij onderzoeken en hij zei gelijk, na het zien van de longfoto's dat ik longonsteking heb. Hij zei dat ik goed ziek bent. Hij luisterde naarmijn hart mijn longen en bovenin de buik. Het ergste is dat je dan diep moet inademen, wat met hoesten gepaard gaat. Vervolgens wordt er getest of ik griep heb. Mocht dit zo zijnkom ik alleen te liggen. 
De verpleegkundige kwam met een vrij lang ragertje die diep in de neus wordt gestoken. Dit is niet prettig en voelt echt heel vervelend aan. De resultaten van de onderzoekjes laten lang op zich wachten. We waren 22:30 op de spoedeisende hulp en om 01:00 uur was pas bekend dat ik geen griep had. Wat ik nu heb wordt dus door de tweede chemokuur veroorzaakt. Mijn longen zijn beschadigd en dit heeft ook weer tijd nodig om te herstellen. Mijn rodebloedlichaampjes waren 5.5, nog geen reden voor bloedtransfusie en suiker 14,8. 
De arts besluit met prednison en antibiotica te starten. Dit vond ik heftig en vroeg hem waarom prednison niet genoeg is. Hij legde uit dat er naast de longontsteking ook nog een bacterie kan zitten daarom beide. Ik moet ook blijven. Lig nu op Z14 maar vanaf morgen op OCL Z1. Ook heb ik gevraagd wanneer ik naar huis mag.
Kan wel een dag of 3 duren werd er gezegd. Ik krijg prednison en antibiotica via infuus en wanneer ze overstappen op pillen dan willen ze eerst weten of dit goed gaat. Zij vertelde dat het misschien ook nog wel over het weekend heen kan worden getrokken. Zij gaat de afspraak voor de volgende chemo afzeggen. Het is Ć¼berhaupt de vraag of deze erna nog wordt voortgezet. Ik zit er niet op te wachten om dan weer een longontsteking te krijgen. Het voelt dan raar, want hoe preventief is deze chemo dan voor mij geweest. Hoe groot is de kans op terugkeer van kankeršŸ˜”. Het maakt mij bang en onzeker.
Om 02:00 uur in de nacht word ik naar mij  kamer gebracht en kan Jerke naar huis.
Het lukt kij niet de slaap te vatten waardoor ik nu de blog aan het schrijven ben. Het is onder tussen 03:27 uur.  Om 06:00 krijg ik de volgende shotjes prednison en antibiotica.
Ik zou om 08:00 bloed moeten laten prikken op suiker, die moet Jerke afbellen.
Om 10:00 uur zouden 3 collega's  bij mij thuis langskomen. Jerke gaat hen informeren.
Zondag vieren mijn zus en zwager dat ze 12,5 jaar getrouwd zijn, ook hier kan ik niet bij zijn. Knap balen want dit zijn mooie afleidingen.
Ik ga proberen te slapen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten