donderdag 13 februari 2020

Vervolg 13 februari 2020
De tijd schrijdt voort als ik een uur geslapen heb is het veel. 06:00 uur werd via infuus de predn8son en antibiotica gegeven. De verpleegkundige vroeg zich af of bij de spoedeisende hulp misschien vragen gesteld werden in verband met het Coronavirus....je weet maar nooit toch. Ik vertelde haar dat ik nog een grapje erover wilde maken maar vond het ongepast.
De zuurstoftoevoer is opgehoogd omdat het weer onder de 90 was gekomen. Mijn neus us akelig droog van binnen. Mijn ribben links zijn pijnlijk.  Ik heb het grootste gedeelte van de tijd liggen hoesten. Ik heb het hoofdeinde bijna op zitstand.
Ik moet zo ook mijn andere medicojnen hebben, maar dan eerst wat eten anders gaat het niet goed.
Het apparaat van het infuus piept. De medicatie zit er weer in.
De arts met gevolg kwam langs om te praten. Er wordt vandaag een scan van de longen gemaakt omdat longontsteking nog steeds discutabel is. Er zijnkrasjes op de longen te zien. Dit kan ook door wat anders veroorzaakt worden en dat wordt nu onderzocht. Ik vroeg of het ook longkanker kon zijn. De internist die aan het voeteneind stond begon te lachen. Dit stoorde mij en ik reageerde naar hem, dat ik dit ongepast vond. Hij zei, dat het een goede vraag was, maar dat het eigenlijk niet mogelijk is. (uitzonderingen daar gelaten). Bij de borstkanker die ik heb gehad komt zeker, wanneer er geen uitzaaiingen waren, opeens uitzaaiingen. Ik heb ook geen griep dus komt het door de chemo..... nou dat hoeft niet zei hij er kan ook een bacterie zitten. Dit wordt nu onderzocht. Er was ook een leerling bij die een beetje naar het voeteneind staarde. Ik heb hem wat geplaagd waar hij best om moest lachen.
De scan die ik heb gekregen was een behoorlijke opgave. Eerst 3 keer adem in houden bij inademing en toen 3 keer bij uitademing. Ik was bekaf. Nu de lunch gehad en even kennis gemaakt met Geertje mijn kamer genoot. Zij is 72 jaar en een gezellige tante. We mogen dan ziek zij  maar we hebben ook lol samen en een klik, dat doet mij goed.
Het hoesten is bij vlagen. Zuurstof staat op 3,5....geeft zeker lucht.
Door de prednison waren mijn darmen van slag. Omdat ik met slangetjes vast zit kan ik niet zomaar weg. Dus bellen maar nienand kwam....potverdorie de druk werd erg hoog. Ik heb het zuurstof eraf gegooid en ben naar toilet gelopen, die 5 meter verder op is. Ik had niet kunnen wachter, wat een explosie. Gelukkig is het bij deze ene keer gebleven.....ik had het erna flink benauwd en was dus kortademig. 
Vanmiddag komen 2 collega's langs wat ik er fijn vind. Ik hoop dat ik vannacht wacht kan slapen.
De arts kwam langs om te vertellen dat de scan laat zien dat het geen longontsteking is. Hij zei dat het waarschijnlijk van de medicatie van de chemo komt. Dit heeft nogal gevolgen. Het kan nog steeds een bacterie zijn. Om het echt helemaal zeker te weten komt er morgen een naar onderzoek. Na verdoven, met een spray, van de keel  wordt er een slangetje in mijn keel geduwd naar de een plekje van de long waar dan water wordt ingespoten en vervolgens weer wordt opgezogen. Dit is een niet zo'n prettig onderzoek vertelde hij. Als zij dit onderzoek niet doen dan komt het ook niet goed. Het is nogal wat als het van de chemo medicatie komt. Ik vind het eng en voel me al naar worden 😲😭. De longarts komt het zo verder vertellen. Ze is net geweest maar ik wilde graag dat Jerke erbij is zodat ik het goed kan opschrijven straks. Jerke was er bij en zij vertelde dat er dus spray verdoving in de keel wordt gespoten en daarna in de luchtpijp/slokdarm zodat het kokhalzen minder wordt. Het slangetje is ca. 5mm dik en er is genoeg ruimte om te ademen. Ik wordt wel benauwd omdat de verdoving in de keel dit veroorzaakt. Net dat gevoel als je bij de tandarts achterin verdoofd wordt. We hebben afgesproken dat ik een pilletje vooraf krijgt om rustig te worden. Ik hoop dat het meevalt. Het moet nuchter gebeuren.....maar ze vermoed dat ik pas in de middag geholpen word. Ik moet op zeker 4 uur nuchter zijn maar zei ze.....u mag een licht ontbijtje hebben. O boy gelukkig ben ik niet veel in beweging, anders voelt het niet prettig. 
Mijn kamergenote vertelde dat het even vervelend is, als het slangetje eenmaal zit zal het goed gaan.
De kipkerrie met notenrijst smaakte prima en het amandeltoetje ook.
Morgen schrijf ik weer verder. Nu rust

Geen opmerkingen:

Een reactie posten